Patrick the Pan - muzyk o przypadkowym pseudonimie

- Nie jest tak, że marzę o popularności. Chyba jednak jest to cena, którą trzeba zapłacić za to, żeby móc żyć ze swojej muzyki. Chciałbym znaleźć złoty środek - mówi Piotr Madej czyli Patrick the Pan, który sam wymyślił, napisał i nagrał swoją debiutancką płytę.

Patrick the Pan

Album wydany przez Piotra Madeja ukazał się pod koniec 2012 roku. W 2013 roku jego muzyka znalazła się w wielu podsumowaniach, wśród najlepszych. - Ja nie planowałem tego, co się dzieje. Każda recenzja, każde dobre słowo jest wciąż dla mnie jakąś niespodzianką - mówi gość Uli Kaczyńskiej. - Może to właśnie jest przepis na pewien sukces: żeby nie oczekiwać za dużo.

Piotr Madej zdradza w "Ex Magazine", że jego sceniczny pseudonim nie ma nic wspólnego z Piotrusiem Panem, a powstał zupełnie przypadkowo - przez literówkę...

- W liceum miałem rzeźbiony długopis, kupiony od ukraińskiej studentki. Ten długopis nazywaliśmy Patrick - opowiada gość Czwórki. - Gdy zaczynałem swoją przygodę z muzyką stwierdziłem, że będę to robił jako "długopis Patrick" czyli "Patrick the Pen". W 2012, kiedy kończyłem nagrywanie płyty, ze zmęczenia popełniłem literówkę i z długopisu (ang. pen) stałem się patelnią (ang. pan) - dodaje z uśmiechem.
Wśród swoich inspiracji i ulubionych zespołów Patrick the Pan bez wahania wymienia: Radiohead, Myslovitz i Artura Rojka czy zespół Lenny Valentino. - Jest wiele rzeczy, które mnie urzekają w Radiohead. To, co cenię bardzo w ich muzyce to nietuzinkowe podejście do budowy utworów - wyjaśnia.

Piotr Madej zanim nagrał swoją płytę, przez 6 lat mówił ludziom, że ją nagrywa. Jak zdradza w Czwórce, po pewnym czasie nikt już w to nie wierzył, łącznie z nim samym. Mimo to jednak się udało. Wyjątkowa płyta Patricka the Pana powstała w jego pokoju, sam ją wymyślił, napisał teksty, muzykę, nagrał, wyprodukował, zmiksował i zmasterował. Nic dziwnego, że wielu mówi o nim Zosia-Samosia.
- Doszedłem do wniosku, że tych prac nie mógłbym powierzyć komuś innemu, bo to jest za bardzo "moje", za bardzo osobiste - opowiada Patrick the Pan. - Nie było opcji, żeby ktoś mi w tym pomagał, a dla mnie nie jakość była najważniejsza, tylko sama zawartość tego albumu.
Dwa pierwsze nakłady debiutanckiej płyty Patricka the Pana rozeszły się jak świeże bułeczki. Artysta rozpoczął już też rozmowy z wytwórniami płytowymi, marzy o tym, by żyć ze swojej twórczości.

(pj)