Gra przestrzeni w architekturze teatralnej

Ostatnia aktualizacja: 01.07.2017 14:30
- Historia architektury teatralnej opiera się o podział na przestrzeń realną widza i fikcyjną aktorów. Można ją jednak dalej rozgraniczać - mówi w Czwórce Milena Trzcińska, której towarzyszy Łukasz Stępnik. Zaproszona para architektów związana jest z kwartalnikiem "Rzut".    
Audio
  • O architekturze teatralnej mówią Milena Trzcińska i Łukasz Stępnik (W to mi graj/Czwórka)
  • Architektura teatralna Łazienek Królewskich w Warszawie (W to mi graj/Czwórka)
  • Wizyta w Teatrze Polskim w Warszawie (W to mi graj/Czwórka)
Wnętrze zrekonstruowanego według oryginalnych projektów szekspirowskiego The Globe Theatre w Londynie
Wnętrze zrekonstruowanego według oryginalnych projektów szekspirowskiego The Globe Theatre w Londynie Foto: Gimas/Shutterstock.com

Milena Trzcińska W naszej pracy chcemy badać związki architektury z innymi dziedzinami. Staramy się łączyć doświadczenia osób o różnym backgroundzie

Jak przekonuje Milena Trzcińska, do podziału na przestrzeń realną i fikcyjną można dodać jeszcze inne przestrzenie budynku teatralnego. - W teatrach klasycznych już same wejście do budynku stanowi oddzielenie od świata zewnętrznego - wyjaśnia zaproszona specjalistka. - Relacje pomiędzy typami przestrzeni, jak korytarze, a nawet szatnia, są pomysłami na przetwarzanie formy architektury teatralnej - dodaje.

W Czwórce mówimy o tym, co w architekturze teatralnej dzieje się współcześnie, i zaglądamy też do jej historii. Na czym polega koncepcja "sceny pudełkowej" nazywanej też "sceną włoską"? - To ważny przełom w XVI wieku, gdy teatry uliczne zaczęto zamykać w budynkach. Wtedy pojawia się oddzielenie sceny od publiczności - opowiada Milena Trzcińska. - Sceny pudełkowe funkcjonują do dzisiaj, jednak na początku XX wieku twórcy zakwestionowali tę ideę. Otworzyli się na przestrzeń publiczną - uzupełnia Łukasz Stępnik.

Łukasz Stępnik W pewnym momencie formalny gorset teatrów pudełkowych zaczął wszystkich krępować

W jakich przestrzeniach powstają współczesne teatry, jakie są inne znane z historii formy architektury teatralnej oraz jakie są jej najciekawsze przykłady w Polsce - więcej o tym w rozmowie z gośćmi. W tym wydaniu "W to mi graj" odwiedziliśmy też teatralną architekturę Łazienek Królewskich oraz Teatr Polski w Warszawie. Zapraszamy do wysłuchania nagrań audycji.

Łukasz Stępnik i Milena Trzcińska w Czwórce/fot Czwórka Łukasz Stępnik i Milena Trzcińska w Czwórce/fot. Czwórka

***

Tytuł audycji: W to mi graj

Prowadzi: Michał Piwowarek

Goście: Milena Trzcińska, Łukasz Stępnik (architekci, kwartalnik "Rzut")

Data emisji: 1.07.2017

Godzina emisji: 12.13

jsz/jp

Czytaj także

"G.E.N" - eksperyment teatralny "po bandzie"

Ostatnia aktualizacja: 18.02.2017 15:50
To przedstawienie w warszawskim TR pokazuje alternatywną wspólnotę, której członkowie kontestują rzeczywistość. Co "G.E.N" ma wspólnego z "Idiotami" Larsa von Triera i jak przebiegała praca nad spektaklem?
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Zew Cthulhu". Mitologia i strach na deskach teatru

Ostatnia aktualizacja: 20.05.2017 16:37
- Amerykański pisarz Howard Phillips Lovecraft uważał, że w słowie "cthulhu" aparat ludzkiej mowy nie jest w stanie wymówić tych zgłosek razem. Tylko wielcy przedwieczni mogą właściwie te nazwę wypowiedzieć - mówi aktorka Dominika Biernat, która z Michałem Piwowarkiem rozmawia o spektaklu "Zew Cthulhu" w reżyserii Michała Borczucha. 
rozwiń zwiń