Autor:
Zbigniew Wojnarowski
Reżyser:
Jan Warenycia
Realizator:
Paweł Szaliński
Opracowanie muzyczne:
Marian Szałkowski
Obsada:
Janusz Rafał Nowicki (Ordon), Krzysztof Stelmaszyk (Sobieszczański), Joanna Jeżewska (Sąsiadka/ Sobieszczańska), Andrzej Mastalerz (Adiutant), Andrzej Blumenfeld (Generał), Olgierd Łukaszewicz (Adam Mickiewicz), Krzysztof Wakuliński (Teofil Lenartowicz)
Akcja słuchowiska „Drezdeński proszek” Zbigniewa Wojnarowskiego rozgrywa się w roku 1887, we Florencji. Pan Sobieszczański – filolog i nauczyciel zwiedzając zabytki stolicy Toskanii, poznaje przypadkowo dziwnego rodaka, który przedstawia się mu się jako Konstanty Julian Ordon, legendarny obrońca reduty nr 54. Zdumiony Sobieszczański poznaje groteskowy dramat człowieka, który w tradycji narodowej utrwalony jest jako bohaterski samobójca, poległy we wrześniu 1831, na Woli.
Rok później, w Dreźnie Adam Mickiewicz pisze wiersz „Reduta Ordona ”, wprowadzając Ordona do panteonu polskich bohaterów. Tymczasem Ordon przeżył Powstanie Listopadowe i udał się na emigrację, gdzie doznaje bezustannie przeróżnych przykrości i szykan, ponieważ swym istnieniem burzy świeżo powstały mit.
Żywy Ordon staje się nieprzyjemnym zgrzytem narodowej narracji i domaga się od wieszcza korekty „Reduty..”. Mickiewicz odmawia. Ordon na własną rękę postanawia wymierzyć sprawiedliwość… Znakomicie udokumentowane historycznie słuchowisko jest rodzajem śledztwa dotyczącego niejasnych okoliczności śmierci Adama Mickiewicza, w Konstantynopolu, w roku 1855. Czy majaczenia zgorzkniałego starca niosą w sobie choć odrobinę prawdy? Argumenty za i przeciw równoważą szale, ale nie rozwiewają podstawach wątpliwości.
