Od czasów Oświecenia liczni myśliciele postrzegali religie jako rezultat niewiedzy,
iluzję słabych albo po prostu jako rodzaj choroby. W ich przekonaniu nowoczesne
i wykształcone społeczeństwo rychło miało uwolnić wszystkich od religijnych złudzeń. Tymczasem procesy sekularyzacyjne, z którymi wiązano wielkie nadzieje, nie doprowadziły
do zaniku religii. Żywotność religijności i różnorodność jej przejawów skłaniają do ponownego postawienia problemu religii, która okazuje się nieusuwalnym elementem kultury.
Bogactwo refleksji przeprowadzonych w tym obszarze przybliża praca zbiorowa
"Filozofia religii– od Schleiermachera do Eco", o której mówi
ks. dr Jacek Grzybowski – filozof.
