Warszawski ferment. Wystawa fotografii Ireny Jarosińskiej

Opowieść o Warszawie lat 50. i 60 –powojennym krajobrazie miasta, miejscach, które niedługo później zniknęły z kulturalnej mapy stolicy i artystach, którzy są dziś ikonami polskiej kultury.

Ruiny kamienic przy ulicy Grzybowskiej

Foto: Fot. Jarosinska Ośrodek KARTA.

Dom Spotkań z Historią  przypomina twórczość Ireny Jarosińskiej. Znakomitej polskiej fotografki, która współpracowała z najlepszymi powojennymi czasopismami ilustrowanymi – „Światem i „Polską”, artystka i fotoreporterka, która dokumentowała życie bohemy artystycznej stolicy.

Miron Białoszewski   fot.Jarosinska Ośrodek KARTA.

Wystawa „Warszawski ferment” to opowieść o Warszawie lat 50. i 60 –powojennym krajobrazie miasta, miejscach, które niedługo później zniknęły z kulturalnej mapy stolicy i artystach, którzy są dziś ikonami polskiej kultury. Wśród portretowanych przez Jarosińską osób znaleźli się m.in. poeta Miron Białoszewski, malarz Henryk Stażewski, dramatopisarz Sławomir Mrożek czy kompozytor Krzysztof Komeda.

„Warszawski ferment” nawiązuje do niezrealizowanych planów artystki. W połowie lat 90. pracowała nad organizacją wystawy „Warszawa – ludzie i miasto, 1945–1989”. Jednak po jej śmierci w zapomnienie popadł nie tylko koncept wystawy, ale też cała spuścizna autorki – jednej z pierwszych w powojennej Polsce kobiet zajmujących się fotoreportażem i fotografią prasową. Znalezione na strychu pudła z negatywami i odbitkami jej zdjęć zostały przekazane do Archiwum Fotografii Ośrodka KARTA.

Irena Jarosińska (1924–1996) rozpoczęła pracę zawodową w 1950 roku. Pracowała dla najważniejszych czasopism ilustrowanych – „Świata” i „Polski”, gdzie jej fotoreportaże były często samodzielnymi opowieściami o rzeczywistości PRL. Prywatnie dużą część twórczości poświęciła fotografowaniu środowiska artystycznego, z którym była związana. Portretowała znajdujących się poza oficjalnym obiegiem kulturalnym malarzy, poetów, krytyków literackich, fotografów i muzyków. W kameralnych przestrzeniach i prywatnych mieszkaniach uczestniczyła w spotkaniach i dyskusjach, które dawały nieustanne impulsy do wymiany myśli, wzajemnych inspiracji, kreowania nowych idei i trendów w kulturze. Jej fotografowanie nie było stricte dokumentacją wydarzeń, ale integralną częścią życia intelektualistów i fermentu kulturalnego, który tworzyli. W latach 70. Jarosińska skupiała wokół siebie grono młodych fotografów, organizując nieformalny „uniwersytet fotograficzny”. Inspirowała również wiele wydarzeń artystycznych – w jej pracowni gromadzili się i wystawiali swoje prace twórcy zajmujący się różnymi dziedzinami sztuki.

Wernisaż: 11.04.2012. Wystawa czynna do 30.06.2012. Wstęp wolny. ORGANIZATORZY: Ośrodek Karta i Dom Spotkań z Historią. Koncepcja i opracowanie wystawy: Joanna Łuba-Wróblewska i Agata Witerska (Ośrodek KARTA)