Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919–1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzecząpospolitą a Rosją Radziecką, dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi rosyjskiej partii bolszewików. Wojna trwała w latach 1919–1920, a jej najważniejszymi epizodami militarnymi były: wyprawa kijowska, bitwa warszawska (tzw. cud nad Wisłą), kontruderzenie znad Wieprza, bitwa pod Komarowem i wreszcie bitwa nad Niemnem. 12 października 1920 delegacja Sejmu RP i rządu Rzeczypospolitej i delegacja rządu RFSRR zawarły w Rydze zawieszenie broni (weszło w życie 18 października), a 18 marca 1921, również w Rydze podpisany został traktat pokojowy, który wytyczył granicę polsko-radziecką i do agresji ZSRR na Polskę w 1939 regulował stosunki pomiędzy II Rzecząpospolitą a RFSRR, a później ZSRR (źr. Wikipedia).