W przypadku podróży w kosmos trwających co najmniej sześć miesięcy, utrata masy kostnej równa się około 20 latom starzenia. Aczkolwiek dobrą wiadomością jest to, że nowe badanie wykazało, iż rok na Ziemi – oraz jej grawitacja – odbudowuje około połowy siły kości.
Naukowcy z University of Calgary w Kanadzie wykonali zdjęcia kości przed lotem w kosmos, potem, gdy astronauci wrócili do domu z kosmosu i ponownie sześć miesięcy i rok później.
Astronauci przebywający w kosmosie przez mniej niż sześć miesięcy odzyskali wytrzymałość kości sprzed lotu po odbyciu roku na Ziemi. Ci, którzy pozostali w kosmosie dłużej, cierpieli na trwałą utratę kości w piszczelach. Ta strata była równoznaczna z dekadą starzenia się. Kości przedramienia prawie wcale nie wykazywały utraty swojej masy. Było to prawdopodobnie dlatego, że nie są to kości aż tak eksploatowane na Ziemi. Naukowcy zauważają, że ramiona mogą być bardziej ćwiczone w kosmosie, ponieważ astronauci używają ich do poruszania się po swoim statku.
Autorzy badania uważają, że zwiększenie liczby ćwiczeń polegających na podnoszeniu ciężarów i wzmacnianiu partii nóg, może pomóc złagodzić utratę masy kostnej.