I nie chodzi tu o oddanie hołdu słynnemu fizykowi. "Ein stein" to z niemieckiego "jeden kamień". Nowy kształt, zwany również "kapeluszem", istnieje w zawieszeniu między porządkiem a chaosem - połączone ze sobą płytki o 13-bocznym kształcie, mogą pokryć płaszczyznę o nieskończonym obszarze, pozostając przy tym aperiodycznymi, co oznacza, że po przesunięciu wzór na danej powierzchni nigdy się nie powtórzy.
- Wszyscy jesteśmy zdumieni i zachwyceni. Nie byliśmy nawet pewni, czy taki kształt może faktycznie istnieć - opowiada Marjorie Senechal ze Smith College w Northampton.
Poszukiwania aperiodycznej płytki trwały ponad pół wieku. Dotychczas najbliżej był Roger Penrose, który w 1973 roku odkrył parkietaż składający się z zaledwie dwóch kształtów. Na odkrycie "świętego Graala" matematyki przyszło nam zatem czekać aż pięćdziesiąt lat, gdy istnienie "einsteina" potwierdziło modelowanie komputerowe.
See an ‘einstein’ tile morph into different shapes | Science News / YouTube: Science News
AŚ
