Kwarantanna jak misja kosmiczna albo wyprawa na biegun
Wszyscy zamknięci w domach musieli się błyskawicznie uczyć nowego życia. Pracy zdalnej, połączonej z wspieraniem dzieci w przerabianiu lekcji zadanych zdalnie przez nauczycieli. – Pracuję teraz jak woźna szkolna, szkolna stołówka, nauczycielka. Mam dzwonek, którym dzwonię na lekcję i na przerwę. Nie mam jak pracować, a przecież jestem pracownikiem instytutu. Łączę się z pracą przez VPN-a i staram się – mówi Agata, samodzielna mama 9-latki.
Tomek, który też został w domu z dziećmi, bo fundacja,w której pracuje zawiesiła działalność. – W zeszłym tygodniu podjęliśmy decyzję, że zamykamy fundację, więc nie zarabiam. Z kwestii przyziemnych, to męczy mnie kredyt mieszkaniowy. Bank się zastanawia, nie w jaki sposób, tylko czy chce nam pomóc, jeżeli chodzi o kredyty hipoteczne – przyznaje. Nie tylko jego niepokoi sytuacja finansowa rodziny. Także Olga prowadząca działalność rozważa zawieszenie działalności firmy, która prowadzi zajęcia dodatkowe dla dzieci w szkołach, ale to oznacza, że od marca do września zostałaby bez zarobku.
Lęk przed jutrem w czasie epidemii. Jak sobie z nim radzić?
Słuchane przez cały dzień wiadomości, oglądane wiadomości nie wnoszą spokoju w codzienność. Wiele osób niepokoją się o swoich bliskich, których nie mogę odwiedzić. Emocjonalnie jest coraz trudniej, a za oknami wiosna.
Fragmenty reportażu zostały nagrane w łazience, pod suszącym się praniem, bo tam było najciszej.…
gs