Na swoją pierwszą trasę po Związku Radzieckim Wojciech Gąssowski wyruszył w 1967 roku jako jeden z wykonawców towarzyszących zespołowi Polanie.
- To była normalna rzecz. Ekipy, które wyjeżdżały do ZSRR składały się z zespołu akompaniującego i kilku solistów. Na tym tournée, oprócz mnie Polanom towarzyszyli m.in. Dana Lerska, Regina Pisarek, a nawet duet wrotkarzy, dla każdego coś miłego – wspominał gość audycji Jerzego Sosnowskiego.
Polanie oprócz podgrywania innym wykonawcom, mieli w programie swój własny blok, w którym, jak przystało na grupę nazywaną polskimi Rolling Stonesami próbowali przemycić trochę zakazanego w ZSRR rock’n’rolla. Publiczność na ostre jak na tamte czasy piosenki reagowała nie mniej ekstatycznie niż zachodnia młodzież na koncertach The Beatles. Polanie byli bowiem dla większości obecnych na koncertach Rosjan jedną z pierwszych, jeśli nie pierwszą, okazją do posłuchania żywego brzmienia rock’n’rolla. Po wspaniale przyjmowanych koncertach za kulisami zespół musiał tłumaczyć się z wykonywanego repertuaru, a wśród piosenek były m.in. szlagiery The Rolling Stones i The Swinging Blue Jeans.
- Nasz menadżer Ryszard Kozicz co wieczór do późnych godzin załagadzał sytuację na kolacjach z oficjelami, własnym ciałem broniąc nas przed wyrzuceniem z trasy, czy też innymi, gorszymi represjami – wspominał w audycji Gąssowski.
Starania polskiego opiekuna trasy połączone z olbrzymim entuzjazmem radzieckiej publiczności, wśród której nie brakowało generałów potrząsających swoimi medalami w rytm "Hippy Hippy Shake" sprawiły, iż początkowo przewidzianą na dwa miesiące trasę przedłużono do czterech miesięcy.
O tym w jaki sposób polscy artyści zarobiali pomiędzy koncertami oraz o dramatycznym koncercie Polan na barce na Newie dowiecie się odsłuchując dźwięku audycji "Polanie w ZSRR" znajdującego się w boksie "Posłuchaj".