Zacytowałem tytuł książki wybitnego uczonego, humanisty i mędrca, profesora Kazimierza Dąbrowskiego, autora koncepcji dezintegracji pozytywnej.
Profesor pisał: "Zdziwienie w stosunku do samego siebie, zaniepokojenie sobą, poczucie wstydu i winy, niezadowolenie z siebie (…) to są objawy wybitnie rozwojowe (…). Człowiek tzw. "normalny” według normy statystycznej przystosowuje się dość dobrze albo świetnie do różnych warunków i nie dziwi się sobie.”
Słowa Dąbrowskiego dają nadzieję:
"Muszę wyjaśnić, dlaczego dałem tej pracy tytuł ‘Trud istnienia’. Otóż chyba bezsprzecznie rozwój psychiczny człowieka przez zasadniczy udział w nim samoświadomości, konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych, przejawów wzmożonej pobudliwości psychicznej, czyli tzw. nerwowości, i mozolnego osiągania coraz wyższych poziomów osobowości i coraz pełniejszego zdrowia psychicznego jest wielkim trudem, wysiłkiem związanym ze stanami napięcia, z cierpieniem (…) Jest to kształtowanie się osobowości właśnie przez trud istnienia i trud rozwoju.”
Trud istnienia: dobrze wiemy, co to znaczy.
Trud rozwoju: warto go podjąć.
O tym rozmawialiśmy w "Trójce pod Księżycem".
Zapraszam,
Dariusz Bugalski