Jak podkreślali wydawcy celem wydawnictwa jest zaprezentowanie mniej znanej części dorobku artystycznego Witolda Lutosławskiego w nowy sposób - w szerszym kontekście kulturowym i społecznym.
- Potrzebujemy Witolda Lutosławskiego codziennie wokół nas, nie tylko od święta. Uważam, że taki zestaw płyt pomoże utrwalić pamięć o tym kompozytorze - powiedział podczas konferencji prasowej Andrzej Kosowski, dyrektor Instytutu Muzyki i Tańca. Podkreślił także wieloaspektowość twórczości Lutosławskiego, nawiązując do piosenek dziecięcych, pisanych przez kompozytora.
>>Zobacz serwis specjalny: Witold Lutosławski w Polskim Radiu<<
Repertuar każdej z sześciu płyt porządkują hasła tematyczne - historia, nowoczesność, znaczenia, codzienności, symfonika, film. Muzyce towarzyszą "książeczki" z komentarzami młodych muzykologów - Sławomira Wieczorka, Daniela Cichego, Jana Topolskiego oraz Grzegorza Piotrowskiego. Nagrania pochodzą z archiwum Polskiego Radia, film ze zbiorów Wytwórni Filmów Dokumentalnych o Fabularnych oraz Filmoteki Narodowej. Zostały zarejestrowane w latach 1951-2013.
Legendarne nagrania i nowe interpretacje
Wydawnictwo prezentuje także autorskie interpretacje, wykonane pod batutą samego kompozytora. Wśród nich znalazły się m.in. "III Symfonia", wykonana przez Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Narodowej, radiowe nagranie "Koncertu na orkiestrę", datowane na 1956 r. w wykonaniu Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia pod kierownictwem Jana Krenza. Na płytach znalazły się także nowe interpretacje, przygotowane przez młodych polskich artystów, m.in. Bartosza Koziaka, Jakuba Jakowicza, Tomasza Darocha i Agaty Zubel.
>>> "Po śmierci Lutosławskiego dostałem od niego list" >>>
Kolekcja płyt została przygotowana pod redakcją Adama Suprynowicza, dziennikarza Programu II Polskiego Radia. W jednej z "książeczek", dołączonych do płyt pisze on: "Dzisiaj mamy przed sobą zapis całego życia twórcy. Wiemy, jak układała się jego wewnętrzna estetyka (...). Dlaczego zatem, zbójeckim prawem dziejopisów, odkrywamy to, co kompozytor uznał za nieistotne, chciał na zawsze pozostawić zakryte? Poza swoistym urokiem starych nagrań, ich historyczną wartością, tłumaczy nas coś jeszcze. Przekonanie, że Witold Lutosławski zasłużył sobie na to, by całe jego życie i dorobek traktować z należytą uwagą. Bez wyjątków".
Twórczość "Derwida"
Wydawnictwo ukaże również mniej znaną część dorobku Lutosławskiego: nieliczne dzieła socrealistyczne oraz tematy napisane do filmów z lat 40. Ponadto piosenki Lutosławskiego w wykonaniu Ireny Santor, Violetty Villas, Kaliny Jędrusik oraz piosenki dla dzieci w wykonaniu Jana Kobuszewskiego. Utwory "masowe" kompozytor pisał pod pseudonimem "Derwid".
Część filmowa prezentuje dwa obrazy: "Odrą do Bałtyku. Reportaż krajoznawczy z Ziem Zachodnich" (1946) z komentarzem Jana Kotta, a także "Suitę Warszawską" (1946), ukazujący zburzoną Warszawę, powracającą do życia po zakończeniu II wojny światowej.
pp/PAP