- Żyję wśród książek. Może to staromodne, ale nie traktuję literatury jako intelektualnej rozrywki, lecz jako budulec dnia codziennego - podkreślał poeta w rozmowie z Katarzyną Hagmajer-Kwiatek. - Miałem szczęście spotkać ludzi, którzy pokierowali moją tułaczką po lekturach, co pozwoliło mi zaoszczędzić sporo czasu - dodał. Wśród swoich przewodników wymienił Bohdana Zadurę, Piotra Sommera oraz świetnie znanego słuchaczom Dwójki Piotra Matywieckiego.
To nie jest wizerunek Krzysztofa Siwczyka, który utrwalił się w masowej świadomości za sprawą buntowniczego debiutu literackiego ("Dzikie dzieci", 1995) oraz roli Rafała Wojaczka w słynnym filmie Lecha Majewskiego. - Cechował mnie wtedy narcyzm, naturalny dla tego okresu życia. Miałem poczucie omnipotencji. Przekonanie, że to, co napiszę, zmieni świat - wspomina poeta z uśmiechem. - Na przełomie stulecia osiadłem na rodzinnym Śląsku i spokojnie dojrzewałem - zaznaczył.
"Dokąd bądź" jest w pewnym sensie syntezą dwóch okresów w życiu i twórczości Krzysztofa Siwczyka. - Jest tu trochę sensualnej, konfesyjnej i anarchistycznej poetyki rodem z moich wczesnych wierszy. Ale nie zrezygnowałem też z formalnych eksperymentów - wyjaśnił poeta. Chodzi między innymi o w specyficzny sposób rozbudowane zdania, odzwierciedlające nasz sposób myślenia: nielinearny, anegdotyczny, rozproszony.
Z opinią Siwczyka zgodziła się chyba Kapituła Nagrody Kościelskich, która w uzasadnieniu werdyktu zwróciła uwagę na "nową jakość w dorobku pisarza o ustalonej już pozycji w krajobrazie polskiej literatury". Zarazem jednak zwróciła uwagę, że "Dokąd bądź" jest przedsięwzięciem "z pogranicza literatury i życia". Powstanie poematu związane było bowiem z zupełnie nowym dla Krzysztofa Siwczyka doświadczeniem, jakim jest ojcostwo.
Jak wpłynęło ono na jego postawę i plany? Zachęcamy do wysłuchania nagrania z audycji "Strefa literatury".
mm, ei