Konkurs miał odbyć się w 1942 r., ale przeszkodziła temu wojna. Po jej zakończeniu Warszawa była zburzona, ale dla celów propagandowych postanowiono szybko zorganizować pianistyczne zmagania. – Władze ówczesne chciały pokazać, że Polska pod patronatem naszego wielkiego przyjaciela i dobroczyńcy od razu tak rozkwitła, że już jest Konkurs Chopinowski – ironizował Jerzy Waldorff.
XVII Konkurs Chopinowski na antenie Dwójki
Konkurs w 1949 r. był wyjątkowy z kilku względów. Odbywał się w stulecie śmierci Fryderyka Chopina, wiele nagród (w tym trzy pierwsze) trafiło w ręce Polaków, wreszcie - komuniści w obawie przed stronniczością jurorów posadzili ich za... żaluzjami, aby nie mogli widzieć, kto gra. Za tym pozornie zabawnym absurdem kryła się jednak bardzo poważna groźba.