"Gugara" to książka o mieszkańcach syberyjskiej osady otoczonej ciszą.
"Gugara” to dźwięk dzwonków na szyi reniferów, niesie się daleko.
W brezentowym namiocie zawsze pali się nieduże ognisko. Tatiana wygrywa w warcaby, jej mąż Dmitrij patrzy za uciekającym dymem, myśli o kosmitach, Spartanach, o dziadku szamanie pochowanym w gałęziach drzewa, pali papierosy.
Nie pali syn Maksim, dopiero się uczy, i stary wilczur Sułtan. Nie palą też duchy zatopione deszczem. Czytają w zeszycie przez ramię przybysza słowa w obcym języku.
"Gugara" to literatura niespiesznego faktu i reportaż z kilku spokojnych dni na północy Kraju Krasnojarskiego u progu jesieni.
Fragmenty czyta Marcin Hycnar.
Opracowanie Elżbiety Łukomskiej.