Nominowani w 2008 roku:
Czesław Śpiewa za płytę „Debiut”
Lao Che za płytę „Gospel” i nie tylko
Katarzyna Nosowska za płytę „UniSexBlues”
Pink Freud za płytę „Alchemia”
Waglewski Fisz Emade za płytę „Męska muzyka”
Piotr Wojtasik za płytę „Circle”
Laureata poznamy podczas gali, która odbędzie się 10 września 2008 roku o godzinie 19:00 w ogródku Trójki. Uroczystość poprowadzą Agnieszka Szydłowska i Wojciech Mann. Transmisja na antenie.
Mecenasami Mateuszy 2008 są:
Pod koniec 1986 roku, rok po śmierci pierwszego szefa muzycznego Trójki, Paweł Sztompke i Jan Borkowski z redakcji muzycznej wystąpili z projektem ustanowienia corocznych nagród artystycznych Jego imienia.
Miało to być z jednej strony uznanie zasług Mateusza Święckiego, który swymi niebanalnymi pomysłami wywarł ogromny wpływ na brzmienie muzyczne Trójki, z drugiej strony – wyraz uznania dla przedstawicieli polskiego środowiska muzycznego, którzy wyróżniają się oryginalnością, inwencją i artyzmem.
„Oddolny” wniosek kolegów zyskał akceptację kierownictwa Trójki i władz Polskiego Radia. Przez 5 lat redakcja muzyczna Trójki przyznawała nagrody w dwóch kategoriach: muzyki rozrywkowej i muzyki jazzowej.
Laureaci otrzymywali nagrody pieniężne wraz z dyplomami (projektu artysty grafika Adama Jurkowskiego). Od 1988 roku nagrodę stanowi statuetka „Mateusza” zaprojektowana przez krakowską artystkę Barbarę Sojkę-Szymonowicz.
W 1991 roku, po śmierci redakcyjnej koleżanki Marii Jurkowskiej – miłośniczki i propagatorki bluesa, redakcja muzyczna ustanowiła nagrodę w dziedzinie bluesa, nadając jej imię Majki Jurkowskiej („Majka”). W 1994 roku redakcja rozrywki zaproponowała powiększenie nagród o kolejną kategorię: twórczości kabaretowej i literackiej im. Jonasza Kofty („Jonasz”).
Nagrody „Mateusza” były przyznawane od 1987 do 1999 roku. Do tradycji nagród powróciła w 2007 roku powołana przez dyrektora Krzysztofa Skowrońskiego Akademia Muzyczna Trójki.
Mateusz Święcicki
Ur. 10 września 1933 w Wilnie, zm. 7 sierpnia 1985 w Chodzieży. Kompozytor, pianista, organista, muzykolog, krytyk muzyczny, publicysta, redaktor, prezenter i konferansjer. Ukończył wydział muzykologii UW. Założył orkiestrę jazzową przy ASP.
Jako trębacz i pianista grał w zespole jazzowym Pinokio, z którym wystąpił na I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956 roku. Zainicjował nagrania polskich zespołów jazzowych w Polskim Radiu, współpracował z Radiową Giełdą Piosenki, był jednym z inicjatorów i kierownikiem muzycznym I KFPP w Opolu. Był pierwszym kierownikiem redakcji muzycznej Programu 3, inspiratorem otwartości na wszelką różnorodność, tak charakterystyczną dla brzmienia Trójki. Najstarsza zachowana trójkowa audycja radiowa, to właśnie audycja Mateusza Święcickiego „Mój magnetofon”.
Komponował utwory jazzowe, na pograniczu muzyki nowej, muzykę teatralną i filmową. Najsłynniejsze piosenki z jego muzyką, to: „Pod papugami”, „Był taki ktoś”, „Jedziemy Autostopem”, czy „Gdy pójdę w drogę, wezmę z sobą księżyc”.
Zbigniew Adrjański wspominając Mateusza Święcickiego podkreśla jego serdeczność, towarzyskość, erudycję i talent gawędziarski. Przytacza również pewną historię: „…Na festiwalu w Cannes sprowadził do hotelu uliczną orkiestrę Marokańczyków, sprzedających przy okazji afrykańskie amulety i małe słoniki z kości słoniowej! Urządzał z nimi próby w hotelowym holu, obiecując im, że zrobi z nich wspaniale brzmiący big-band jazzowy. A owe słoniki skupował dla jakiegoś wielkiego rosyjskiego arystokraty z Paryża, kolekcjonera takich słoników, z którym zamierzał nas poznać. Na to konto oddaliśmy mu wszyscy nasze diety, żeby te słoniki mógł kupić jako prezenty. W końcu właściciel eleganckiego hotelu zbuntował się i wymówił nam mieszkanie, do hotelu ściągały bowiem tłumy Marokańczyków,z całego Lazurowego Wybrzeża, nielegalnych emigrantów, zwabionych famą, że jakiś Polak nie tylko organizuje marokański big-band, ale na dodatek skupuje od nich owe słoniki! O tym, jak wycyganił skądś zaproszenia na bankiet do księcia Rainiera w Monako, ratując nas zresztą przed śmiercią głodową, bo diety poszły na owe słoniki, nie będę opowiadał. Ani o tym, jak na deptaku w Cannes, na słynnym bulwarze nadmorskim z miejsca zaprzyjaźnił się z Liz Taylor i poufale rozmawiał o przewadze diety ryżowej nad owsianą, po czym po dziesięciu minutach znajomości stanowili parę najlepszych przyjaciół udręczonych wiecznym odchudzaniem się i żartujących ze swojej tuszy. Widziałem nawet jak „słodka” Liz poklepuje poufale Mateusza po wielkim brzuchu. To się nazywa obecnie być człowiekiem kontaktowym.”
(źr.: Zbigniew Adrjański „Kalejdoskop estradowy”, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002)
Dotychczasowi laureaci Nagród im. Mateusza Święcickiego
1987
Krzysztof Popek
Franciszek Walicki
1988
Tomasz Szukalski
Rafał Paczkowski
1989
Lora Szafran
Basia Trzetrzelewska
1990
Zbigniew Namysłowski
Mirosław Czyżykiewicz
1991
Robert Majewski
Edyta Bartosiewicz
1992
Tomasz Stańko, Piotr Wojtasik
Stanisław Sojka
1993
Cezary Konrad
Wojciech Młynarski
1994
Henryk Miskiewicz, Kuba Stankiewicz
Agnieszka Osiecka, Antonina Krzysztoń
1995
Andrzej Jagodziński, Leszek Możdżer
Magda Umer, Ewa Bem, Agnieszka Matysiak
1996
Jan Ptaszyn Wróblewski, Maciej Sikała
Wojciech Waglewski, Grzegorz Turnau
1997
Jerzy Duduś Matuszkiewicz, Anna Maria Jopek
Maryla Rodowicz, Lech Janerka
specjalne Mateusze dla Jana Borkowskiego oraz Marka Niedźwieckiego
1998
Anna Szałapak, Budka Suflera, Tomasz Stańko
1999 (Super Mateusz)
Czesław Niemen
2007
Aga Zaryan i Wojciech Karolak