Marianne Faithfull
“Easy Come, Easy Go”
Premiera 8 lutego 2009
Wydawca: Naïve Records / Dream Music
Dwupłytowe wydawnictwo powstało w grudniu 2007 roku, w najstarszym, nowojorskim studio nagraniowym Sear Sound. Produkcją krążka zajął się Hal Willner, z którym Faithfull współpracowała w przeszłości przy dwóch swoich krążkach „Strange Weather” (1987) i „Blazing Away” (1990). Warto podkreślić, że większość kompozycji na „Easy Come, Easy Go” została zarejestrowana za pierwszym podejściem.
„Easy Come, Easy Go” to druga z rzędu pozycja w dyskografii Marianne Faithfull (po wydanym w 2005 roku „Before The Poison”), na której wykonuje ona kompozycje napisane przez innych artystów. Wyboru piosenek Marianne dokonała wspólnie z Halem Willnerem. Na krążku znalazły się między innymi utwory tak różnych wykonawców jak: „Dear God Please Help Me” Morrisseya, „Solitude” Billie Holiday, „Down From Dover” Dolly Parton i „Salvation” Black Rebel Motorcycle Club.
Na „Easy Come, Easy Go” usłyszymy także gościnnie kilku znakomitych muzyków i wokalistów. W „Sing Me Back Home” wystąpił Keith Richards (The Rolling Stones), w „Oo Baby Baby” – Antony Hegarty (Antony & The Johnson), zaś Jarvis Cocker (ex-Pulp) zaśpiewał w „Somewhere”. Nie można pominąć Rufusa Wainwrighta w “Children Of Stone” i Nicka Cave’a w “The Crane Wife”. W kilku kompozycjach na gitarze zagrał syn Johna Lennona – Sean.
Album ukaże się w dwóch wersjach: jednopłytowej (polska cena) oraz deluxe (2 CD + DVD)
***
Tracklista „Easy Come, Easy Go” (wersja jednopłytowa):
CD 1:
1. "Down From Dover"
2. "Hold On Hold On"
3. "Solitude"
4. "The Crane Wife 3"
5. "Easy Come, Easy Go"
6. "Children of Stone"
7. "How Many Worlds"
8. "In Germany before the War"
9. “O O Baby”
10. "Sing Me Back Home"
Tracklista „Easy Come, Easy Go” (wersja trzypłytowa – deluxe):
CD1:
1. "Down From Dover"
2. "Hold On Hold On"
3. "Solitude"
4. "The Crane Wife 3"
5. "Easy Come, Easy Go"
6. "Children of Stone"
7. "How Many Worlds"
8. "In Germany before the War"
9. “O O Baby”
10. "Sing Me Back Home"
CD2:
1. "Salvation"
2. "Black Coffee "
3. "The Phoenix"
4. "Dear God Please Help Me"
5. "Kimbie"
6. "Many A Mile"
7. "Somewhere
8. “Flandyke Shore”
DVD:
„Easy Come Easy Go” documentary
***
Marianne Faithfull, to 62-letnia brytyjska piosenkarka, autorka tekstów piosenek, aktorka. W 1964 roku odkryta przez managera Andrew Loog Oldhama zadebiutowała piosenką As Tears Go By napisaną przez Micka Jaggera i Keitha Richardsa. Występowała w filmach: Hamlet (1969), The Girl on a Motocycle (1968) , I'll Never Forget What's'isname (1967), Anna (1967), a także w sztukach teatralnych: Trzy siostry i Hamlet (1967). W tym czasie Marianne przez kilka lat związana była z Mickiem Jaggerem. Marianne popadła w uzależnienie od narkotyków. Mieszkała na Soho w squatach. Jej kariera przeżyła kilka momentów załamania, ale także w złym okresie pracowała nad kolejnymi płytami. Jak pisze w swojej autobiografii, często było to jedyne wyjście, by zdobyć pieniądze na jakiekolwiek utrzymanie i narkotyki.
Prawdziwy comeback nastąpił wraz z płytą Broken English (1979), na której znalazły się ostre rockowe kompozycje z nietuzinkowymi tekstami. Kolejne płyty Dangerous Acquaintances (1981) i A Child’s Adventure (1983), choć w podobnym stylu, nie odniosły sukcesu. Podobnie stało się z albumami Rich Kid Blues (1984) i Faithless (1987). Faithull poddała się kuracji odwykowej w Bostonie. Sukcesem okazał się album nagrany tuz po zakończeniu kuracji: Strange Weather (1987). W 1994 roku opublikowała autobiografię Faithfull, a w 2007 wspomnienia Memories, Dreams and Reflections.
Kolejne płyty potwierdziły wielki talent Faithfull. Zgodni byli krytycy i słuchacze: Blazing Away (koncertowy, 1990), A Secret Life (1995) z kompozycjami Angelo Badalamentiego, a następnie dwie płyty z utworami Kurta Weilla 20th Century Blues (1996), Seven Deadly Sins (1999). Płyty Vagabond Ways (1999), Kissin Time (2002) i Before the Poison (2004) miały zupełnie różne charaktery, ale wszystkie okazały się sukcesami artystycznymi. Od lat 90. regularnie gra w filmach m.in.: Moondance (1995), Shopping (1994), Intymność (2001), Far from China (2001), Zakochany Paryż (nowela Gusa Van Santa (2006), Maria Antonina (2006) oraz Irina Palm - owacyjnie przyjęty podczas festiwalu Berlinale 2007.
W 2004 roku wystąpiła w spektaklu Roberta Wilsona The Black Rider, w którym wykonywała piosenki Toma Waitsa.
W Polsce koncertowała trzykrotnie - podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (17 marca 2002), w Sali Kongresowej w Warszawie (2 listopada 2005) oraz podczas Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu (19 lipca 2007).
Wzięła również gościnny udział w nagrywaniu płyty heavymetalowej grupy Metallica Reload(1997). Jej głos, jak określił perkusista grupy Lars Ulrich, „pijany i zniszczony” genialnie pasował do melancholijnego utworu upadłej gwiazdy Memory Remains. Pojawiła się również w teledysku do tego utworu.