Artur Dutkiewicz - "Niemen improwizacje"

Znany i doświadczony pianista zaprosił do współpracy kontrabasistę Darka Oleszkiewicza i perkusistę Sebastiana Frankiewicza by wspólnie z nimi zinterpretować kompozycje Niemena i nadać im tym samym niepowtarzalny charakter. Mimo że muzyka na krążku nie poraża tempem, czy dramatycznymi zmianami klimatu, to ciężko uznać ją za nastrojową, a już na pewno za przesłodzoną. Lider umiejętnie dozuje emocje i szybsze utwory przetyka co i rusz nastrojowymi kompozycjami.

Krążek rozpoczyna zagrane w szybkim tempie "Czy mnie jeszcze pamiętasz" – świetne wprowadzenie, które płynnie przechodzi we frywolną "Ciuciubabkę" z intrygującą linią basu. Jeszcze nie kończy się piękny, sentymentalny "Bema pamięci rapsod", a już trio gra optymistyczne, choć nie skoczne, "Stoję w oknie", a zaraz za nim chyba najlepszy na płycie "Sen o Warszawie". Dynamicznie, choć bez szaleństw, krótkie sola kolegów i znów lider zagęszcza strukturę utworu. A następnie kolejne wyciszenie... i już mamy czarodziejskie "Wspomnienie", podobnie nostalgiczny charakter ma też zamykające płytę "Marionetki".

Słuchając gry tria mam w pamięci najpiękniejsze nagrania Billa Evansa, w szczególności z wcześniejszego okresu, czy tria Chicka Corei. Niby żaden przełom, ale jednak do "Niemen improwizacje" na pewno nie jeden raz będę wracał. Szkoda tylko panie Arturze, że do tej doborowej dziesiątki nie dało się dorzucić "Dziwny jest ten świat"... choćby na bis.