Małgorzata Baranowska była poetką, pisarką, krytykiem i historykiem literatury, varsavianistką. W latach 1970-2005 pracowała w Instytucie Badań Literackich PAN, zajmowała się między innymi poezją surrealistyczną i twórczością Wisławy Szymborskiej.
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH>>>
Jest autorką kilkunastu książek - tomików wierszy, książek dla dzieci, antologii i tomów prozatorskich. Za książkę "Prywatna historia poezji" otrzymała w 2000 roku nominację do nagrody Nike. Ponownie nominowana w 2004 roku za "Posłańca uczuć".
Ważne miejsce w dorobku literackim Małgorzaty Baranowskiej zajmują eseje, niektóre mające pamiętnikową formę zapisków opatrzonych dokładnymi datami. Jest wśród nich "Pamiętnik mistyczny", "Prywatna historia poezji", czy "Posłaniec uczuć. Prywatna historia pocztówki".
Małgorzata Baranowska współpracowała z Polskim Radiem, najpierw jako autorka słuchowisk dla dzieci, później brała udział w audycjach literackich, głównie o poezji.
- Ona nie tylko pisała wiersze i zgłębiała twórczość innych, sama była poezją, wcieleniem wrażliwości i wyobraźni. Miała właściwe dzieciom odkrywcze spojrzenie na rzeczywistość. Obdarzona była niezwykłym urokiem osobistym, przyciągała do siebie ludzi. Poetycka struna współbrzmiała w niej harmonijnie z wyczuciem komizmu życia, dowcipem i pogodą - wspomina Małgorzatę Baranowską jej przyjaciółka, Hanna Kirchner.
Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Teksty publikowała między innymi w "Twórczości", "Tekstach" i "Tekstach Drugich", "Res Publice Nowej", "Kontekstach", "Nowych Książkach", "Gazecie Wyborczej".
Urodziła się 15 marca 1945 w Krakowie. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Podczas studiów pracowała w obserwatorium Astronomicznym UW.
IAR,kk