"Rock'n'roll to jeden akord. Dwa akordy wyznaczają granice. Trzy to już jazz" - tak definiował wybitny artysta gatunek, z którym się identyfikował. Nie przeszkodziło mu to jednak odcisnąć swoje piętno także na muzyce awangardowej. Nagrana w 1975 roku płyta "Metal Machine Music" uważana jest za jedno z pionierskich dzieł gatunku noise. I choć w roku wydania rockowa krytyka nie pozostawiła na tym hałaśliwym, sonorystycznym utworze suchej nitki, jego nagranie sprzedało się w ponad 100 tysiącach egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych.
Zakochany w bluesie i rock'n'rollu Lou Reed zawdzięczał awangardowe fascynacje klasycznie wykształconemu altowioliście i jednemu z pionierów minimalizmu, Johnowi Cale'owi. Swój pierwszy zespół ci dwaj wybitni muzycy ochrzcili The Warlocks. Wraz ze zmianami personalnymi zmieniały się jego nazwy. Muzycy występowali jako The Primitives, następnie jako The Falling Spikes. Ostatecznie przyjęli nazwę The Velvet Underground i, pod wizerunkową opieką Andy'ego Warhola, stali się jedną z najbardziej znaczących i wpływowych grup w historii muzyki rockowej.
Frapująco kontrastuje z tym fakt, że debiutancki album "The Velvet Underground & Nico" sprzedał się w zaledwie 30 tysiącach egzemplarzy... Ale, jak powiedział Brian Eno, każdy z nabywców tego dzieła założył potem własny zespół. Był wśród nich David Bowie, który po latach wyprodukował drugi solowy album Lou Reeda, stając się tym samym współautorem jego pierwszego komercyjnego sukcesy.
I właśnie pomiędzy biegunami niepokornej awangardy i rasowego, przebojowego songwritingu rozwijała się niezwykła kariera Lou Reeda, o której w audycji "Cztery struny świata" opowiedział Bartek Chaciński.
mm
PAP/Jacek Turczyk