Obraz "Matka Boska z Dzieciątkiem" Giovanniego Belliniego został wykonany dla kościoła franciszkanów San Giobbe e Bernardino w Wenecji. Umieszczono go w ołtarzu, który pod względem architektonicznym stanowił niejako kontynuacją elementów architektury namalowanych przez Belliniego, co dawało iluzjonistyczny efekt perspektywicznej głębi. Ołtarz składał się z trzynastu poziomych tablic o zaokrąglonym szczycie. W 1815 roku obraz został przeniesiony do Gallerie dell'Accademia, a okrągłe zwieńczenie zostało ścięte.
Dr Grażyna Bastek – analizując to dzieło i umieszczając je w dziejach szesnastowiecznego malarstwa włoskiego – podkreślała niezwykle przemyślaną, znaczącą kompozycję obrazu. – Postaci w obrazie są naturalnej wielkości, tworzą wokół tronu Marii jakby wieniec, układają się również jakby w piramidę – mówiła rozmówczyni Michała Montowskiego.
Po lewej stronie widzimy św. Franciszka, św. Jana Chrzciciela i starotestamentowego Hioba. Po prawej zaś św. Sebastiana, św. Dominika Guzmana oraz św. Ludwika z Tuluzy. Wstawiennictwa Hioba i Sebastiana wzywano w obliczu zagrożenia dżumą, stąd też łączy się powstanie tego obrazu z wielką zarazą z 1478 roku. Z kolei Jan Chrzciciel mógł być patronem nieznanego nam już dziś zleceniodawcy. U stóp Marii śpiewają, niesłyszalni dla ziemskich uszu, aniołowie.
– Ważna była tu symetria – mówiła dr Bastek – obraz jest symetryczny, ale asymetryczne jest tu światło: wpada ono z prawej strony, niczym naturalne światło od niewidocznego okna.
Aby wysłuchać całej rozmowy nt. obrazu Belliniego – niezwykłego przedstawienia "sacra conversatione", świętych obcowania – wystarczy kliknąć w ikonę dźwięku "Wieniec wszystkich świętych" w boksie Posłuchaj po prawej stronie.