W wydanej pod koniec 2010 roku pierwszej części drugiego tomu znaleźć możemy recenzje, szkice, rozprawy literackie z lat 1947-1956. Gustaw Herling-Grudziński pisze tu krytycznie m.in. o "Kwiatach polskich" Tuwima, "Murach Jerycha" Brezy i "Matce Joannie odAniołów" Iwaszkiewicza, rozplątuje gordyjskie "Węzły życia" Nałkowskiej, prowadzi rozważania na temat twórczości Orwella, Conrada i Miłosza, komentuje bieżące wydarzenia i sytuację polityczną w kraju oraz na emigracji.
Jak podkreślała Marta Herling, teksty te – zarówno z tomu pierwszego (obejmującego szkice z lat 1935-1946), jak i z drugiego – świadczą o niezwykle intensywnej działalności publicystycznej, którą prowadził Herling już jako młody człowiek w 2. poł. lat 30., w czasie wojny i w okresie powojennym. – Sama nie zdałam sobie sprawę z publicystycznego zaangażowania ojca i wszechstronności jego zainteresowań – przyznała córka znakomitego pisarza.
Z Martą Herling rozmawiała Dorota Gacek ("Sezon na Dwójkę", grudzień 2010 r.)