Jan Rodowicz – Anoda - był harcerzem, żołnierzem Szarych Szeregów, bohaterem akcji pod Arsenałem. W czasie Powstania Warszawskiego walczył w Batalionie "Zośka". Po wojnie porucznik Jan Rodowicz "Anoda" prowadził akcje propagandowe skierowane przeciwko ówczesnym władzom, rozpoznawał urzędy bezpieczeństwa publicznego i więzienia, ochraniał odprawy dowództwa Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Zajmował się też ekshumacjami i pogrzebami poległych towarzyszy, a na Powązkach utworzył kwaterę powstańczą. Zginął w 1949 roku po brutalnym śledztwie w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie.
W związku z setną rocznicą urodzin Jana Rodowicza, która przypadła na 7 marca, Muzeum Powstania Warszawskiego zorganizowało wystawę w Celach Bezpieki czyli w piwnicach dawnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. - Tam właśnie zginął Jan Rodowicz – przypomina dyrektor muzeum Jan Ołdakowski. - Anoda był jednym z przedstawicieli Pokolenia Kolumbów, którzy zginęli zamęczeni w areszcie dawnej bezpieki – dodaje Jan Ołdakowski
Jan Rodowicz – Anoda - uczestniczył w najważniejszych akcjach bojowych Grup Szturmowych - akcji pod Arsenałem, odbicia więźniów pod Celestynowem, akcji w Wilanowie. W Powstaniu Warszawskim walczył w Batalionie "Zośka" na Woli i Czerniakowie. Był czterokrotnie ranny. Został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Armii Krajowej. Zginął 7 stycznia 1949 roku, podczas brutalnego śledztwa w siedzibie Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie. Według oficjalnej wersji, wyskoczył z czwartego piętra budynku UB przy Koszykowej. Prawdziwych okoliczności jego śmierci do dziś nie udało się ustalić.
Nagrody imienia Jana Rodowicza – Anody - przyznawane są od 2011 roku. Kapituła nagrody wyłania laureatów w trzech kategoriach - całokształt dokonań, akcja społeczna oraz wyjątkowy czyn. Szczegóły oraz formularz zgłoszeń dostępne są na stronie 1944.pl.
IAR/ep