Unia Europejska prowadzi zakrojoną na szeroka skale akcję pomocy uchodźcom. Najważniejszym aktem prawnym regulującym te działania jest Konwencja Genewska dotycząca statusu uchodźców z 1951 roku. Odniesienie do tej konwencji jest także zapisane w Traktacie Lizbońskim, który jest podstawą działania Unii Europejskiej. Ale w Unii także działają takie przepisy, które nie są ujęte w Konwencji Genewskiej. Jest tam np. rozporządzenia Dublin II, które mówi, że podania o nadanie statusu uchodźcy musza być rozpatrywane w kraju, w którym się przekroczyło granice Unii Europejskiej. Jest również wiele dyrektyw – np. dotycząca tego, w jakich warunkach osoba, która złożyła wniosek o nadanie statusu uchodźcy powinna oczekiwać na rozpatrzenie tego wniosku – powinny to być warunki godne, dające możliwość podjęcia pracy i nauki w szkole dla dzieci.