Na światowych muzycznych scenach królował rock and roll. Zaczęła się beatlemania. Polski zespół świetnie wpasował się w główny nurt muzyki młodzieżowej. W pierwszym składzie byli: Bernard Dornowski, Jerzy Kosela, Krzysztof Klenczon, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski. Wszyscy w zespole mieli gitary w kolorze czerwonym, stąd wziął się pomysł na nazwę grupy. Pod koniec 1965 roku dołączył Seweryn Krajewski.
- Chodziło nam o to, żeby robić własne piosenki. Wydawało nam się, że Polska na nie czeka. I to się sprawdziło - mówił w Polskim Radiu Krzysztof Klenczon, lider zespołu. - Piosenki były nowe, łatwo wpadały w ucho. Nasz pierwszy wielki przebój to była piosekna "Bo ty się boisz myszy". Nagrałem z Czerwonymi Gitarami trzy longplay'e, a to już jest coś. To jest historia - mówił Klenczon.
02:09 Krzysztof Klenczon o swoich początkach na scenie.mp3 - Na festiwalu młodych talentów w 1962 roku wypatrzył mnie Czesław Niemen. To dzięki niemu znalazłem się na scenie - fragment archiwalnej wypowiedzi z audycji "Słuchaj razem z nami - Krzysztof Klenczon". (PR, 3.07.1978)
Na pierwszej płycie zespołu "To właśnie my" znajdowały się m.in. piosenki: "Nie zadzieraj nosa", "Randka z deszczem", "Historia pewnej znajomości" czy "Matura". Kolejne albumy – "Czerwone Gitary 2" (1967) i "Czerwone Gitary 3" (1968) – przyniosły kolejne hity.
Pięć pierwszych lat Czerwonych Gitar to zawodowe pasmo sukcesów. Każda z płyt zyskiwała miano "złotej płyty". Na krajowych festiwalach i listach przebojów królowały piosenki "Takie Ładne oczy", "Kwiaty we włosach" czy "Biały krzyż". Przeboje "Nie zadzieraj nosa", "Historia jednej znajomości" weszły do kanonu niezapomnianymi polskich piosenek, przyjętych entuzjastycznie przez słuchaczy.
Ukoronowaniem sukcesu była nagroda z Cannes we Francji, gdzie w styczniu 1969 roku zespół odebrał trofeum "Midem" w postaci marmurowej płyty, w nagrodę za największą liczbę sprzedanych płyt we własnym kraju. Taką samą nagrodę otrzymała na tym festiwalu również brytyjska grupa wszechczasów The Beatles.
- To był najlepszy i najważniejszy okres w moim życiu. Ciężko pracowaliśmy i to wychdziło. Gdybym wiedział, jak ciężko pracuje się samemu, to nigdy bym nie odszedł - wspominał Krzysztof Klenczon w ostatnim wywiadzie udzielonym Polskiemu Radiu w lipcu 1978 roku.
04:31 Klenczon o powstaniu CzG i współpracy do odejścia w 1970.mp3 - Chcieliśmy pisać własną muzykę, nagrywać własne piosenki. I to się sprawdziło - mówił Krzysztof Klenczon. (PR, 3.07.1978)
W 1970 roku ze składu odszedł Krzysztof Klenczon, lider zespołu. Dwa lata później wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie komponował, nagrywał i koncertował. W lutym 1981 roku zginął w wypadku samochodowym. Klenczon skomponował wiele przebojów Czerwonych Gitar, wśród nich m.in.: "Taka jak ty", "Historia jednej znajomości", "Nikt na świecie nie wie", "Biały krzyż", "Wróćmy na jeziora", "Kwiaty we włosach", "Powiedz stary, gdzieś ty był", "Jesień idzie przez park", a także wcześniejszego zespołu, Trzech Koron: "10 w skali Beauforta", "Port", "Czyjaś dziewczyna", "Powiedz stary, gdzieś ty był".
Po odejściu Klenczona Czerwone Gitary koncertowały w Polsce oraz w krajach bloku socjalistycznego przez całe lata 70. W latach 80. zespół zniknął z polskiej sceny muzycznej. Powrót w latach 90., w zmienionym składzie, został przez słuchaczy gorąco przyjęty, czego uhonorowaniem był Marmurowy Krążek, nagroda przyznana w 2006 roku za największą liczbę sprzedanych płyt w historii polskiej fonografii.
im
