Pilecki współorganizował Tajną Armię Polską w 1939 roku. Był żołnierzem podziemia, organizatorem ruchu oporu w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, gdzie znalazł się dobrowolnie, by zdobyć informacje o panujących w nim warunkach. Walczył w Powstaniu Warszawskim, a po kapitulacji - w armii generała Władysława Andersa. Był autorem pierwszych na świecie raportów o Holokauście, tak zwanych Raportów Pileckiego.
Po wojnie aresztowany i oskarżony o walkę z komunizmem, został stracony przez UB w więzieniu na warszawskim Mokotowie, 25 maja 1948 roku. W 1990 roku Naczelna Prokuratura Wojskowa unieważniła wyrok w sprawie Witolda Pileckiego. Pięć lat później został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2006 roku - Orderem Orła Białego. Brytyjski historyk, profesor Michael Foot zaliczył Witolda Pileckiego do sześciu najodważniejszych ludzi ruchu oporu podczas drugiej wojny światowej.
IAR