Włoska publicystyka Gustawa Herlinga-Grudzińskiego

- Po upadku faszyzmu popularność we Włoszech zdobył komunizm. Pisarz tego nie akceptował, był przeciwny obu dyktaturom. Chciał zamilknąć jako publicysta, ale na szczęście został zaproszony do współpracy z niezależnym pismem "Tempo Presente" – mówiła w Dwójce dr Magdalena Śniedziewska.

Gustaw Herling-Grudziński, 1. poł. lat 50.

Foto: Archiwum Gustawa Herlinga-Grudzińskiego - Fundacja "Biblioteca Benedetto Croce", Neapol - skany z Biblioteki Narodowej, Warszawa

Za życia pisarz wielokrotnie miał poczucie bycia niesłyszanym - zakneblowany przez komunistów dla krajowych czytelników, w kraju emigracji też nie czuł się wysłuchany. Czy miał rację? Korpus jego tekstów publicznych, które ukazały się we włoskiej prasie, wydaje się świadczyć, że było to odczucie subiektywne. Od połowy lat 50. pisywał między innymi do "Tempo Presente", nieco później do "Corriere della Sera" czy "Il Giorno".

- Okazuje się, że jego tekstów publicystycznych jest bardzo dużo. Recenzje, rozprawy i szkice wypełniają trzy pokaźnych rozmiarów tomy. Od 1956 roku do śmierci opublikował ponadto po włosku ponad 450 artykułów zajmujących około 1400 stron maszynopisu. To żadną miarą nie jest marginalny dorobek. W tych tekstach Herling-Grudziński wypowiada się nie tylko na tematy polityczne, ale także literackie, kulturalne i światopoglądowe - powiedziała dr Magdalena Śniedziewska, opowiadając o podejmowanych przez Herlinga tematach, sposobie ich ujmowania i okolicznościach publikacji.

Zapraszamy do wysłuchania nagrania audycji, w której znalazły się również archiwalne nagrania wypowiedzi samego pisarza.

***

Tytuł audycji: Światy Gustawa Herlinga-Grudzińskiego

Prowadziła: Katarzyna Hagmajer-Kwiatek

Gość: dr Magdalena Śniedziewska (badaczka i edytorka tekstów Gustawa Herlinga-Grudzińskiego)

Data emisji: 22.03.2019

Godzina emisji: 14.45