Wielki Splendor to nagroda dla aktora/aktorki zespołu artystycznego Teatru Polskiego Radia za wybitne kreacje w słuchowiskach oraz twórczy wkład na rzecz rozwoju i umacniania rangi radia artystycznego w Polsce.
Dorota Landowska – urodzona w 1969 r. w Starogardzie Gdańskim, aktorka teatralna, radiowa, filmowa i telewizyjna; dyplom PWST w Warszawie w 1992 r.; aktorka teatrów: Powszechnego, Dramatycznego, Ateneum, Montownia, Narodowego, Laboratorium Dramatu; laureatka wielu nagród, m.in.: nagroda im. Tadeusza Łomnickiego (1994), nagroda jury za monodram „Jordan” na XXX Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu (1996), nagroda im. Leona Schillera (1997), wyróżnienie na XV Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1995); odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi w 2005 r.
Zadebiutowała jako studentka III roku PWST rolą Heleny w „Śnie nocy letniej" W.
Shakespeare’a (1991) na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie. Kolejne ważne role teatralne Doroty Landowskiej to m.in.: Elke w „Gimplu Głupku” wg I. B. Singera, Ficia w „Onych” S. I. Witkiewicza (1992), Zuta w „Ferdydurke” W. Gombrowicza, Rose w „Tańcach w Ballybeg” B. Friela (1993), tytułowa rola w „Balladynie” J. Słowackiego (1994), Sharon w „Jordanie” A. Reynolds i M. Buffini (1996), Kaśka w „Ślebodzie” K. Przerwy Tetmajera (1997), Olga w „Trzech siostrach” A. Czechowa (1998), Marysia w „Weselu” S. Wyspiańskiego (2000), Gospodyni w „Requiem dla gospodyni” wg sztuki W. Myśliwskiego (2000), Iwona, Simone Weil w „Błądzeniu” wg W. Gombrowicza (2004), tytułowa Nora w sztuce H. Ibsena (2006), Ewa w „Sonacie jesiennej” (2007), Kobieta I w „Gardenii” E. Chowaniec (2007). Do tej pory stworzyła prawie 40 kreacji teatralnych.
Dorota Landowska wystąpiła również w około trzydziestu spektaklach Teatru Telewizji i Teatru Młodego Widza. Spośród nich najważniejsze są role: Smugoniowej w „Uciekła mi przepióreczka” S. Żeromskiego (1994), Mama w „Karolci” M. Krüger (1996), Donia Sol w sztuce „Hernani” W. Hugo (1997), Nieznajoma w przedstawieniu „Ślad” wg I. Fink (1998), Renata Słuczańska w „Niedobrej miłości” Z. Nałkowskiej (1999), Elizabeth Wagner w „Śmiechu w ciemności” V. Nabokova (2003), siostra Regina Orłowska w spektaklu telewizyjnym „Stygmatyczka” G. Łoszewskiego (2008).
Dorobek filmowy Doroty Landowskiej obejmuje takie obrazy jak m.in.: „Patrzę na ciebie Marysiu” w reż. Ł. Barczyka „Daleko od okna” w reż. J. J. Kolskiego, „Prawo ojca” w reż. M. Kondrata, „Z miłości” w reż. L. Wosiewicza, „Generał Nil” reż. R. Bugajskiego oraz udział w serialach TV: „Miasteczko”, „Defekt”, „M jak miłość” oraz „Kryminalni”.
W Teatrze Polskiego Radia wzięła udział w dziesiątkach słuchowisk dla dorosłych i dla dzieci, wśród nich m.in.: „Amok” S. Zweiga (Lady), „Ben Hur” L. Wallace’a (Iras), „Depozyt” W. Zawistowskiego (Adwokat Iwona Włodarska), „Dzika kaczka” H. Ibsena (Gina), „Fircyk w zalotach” F. Zabłockiego (Klarysa), „Hanemann” S. Chwina (Hanka), „Idiota” F. Dostojewskiego (Aleksandra Jepanczyn), tytułowa rola w słuchowisku „Kassandra” P. Wojewódzkiego, „Kochankowie z Warszawy” W. Chmielewskiego (Dorota), „Królewna Śnieżka” braci Grimm (Śnieżka), „Opactwo Northanger” J. Austen (Katarzyna Morland), „Pan Wołodyjowski” i „Potop” H. Sienkiewicza (Oleńka), „Powrót posła” J. U. Niemcewicza (Teresa), „Recykling” T. Różewicza (Kobieta), „Rzecz listopadowa” E. Brylla (Dama), „Proszę zadzwonić później” M. Luft (Urszula Wilewska), „Sztukmistrz z Lublina” I. B. Singera (Emilia), „Wesele” S. Wyspiańskiego (Marysia), „Zemsta” A. Fredry (Klara), „Zgubiony uśmiech” A. Marciniak (Mama).
Dorota Landowska jest również znakomitą interpretatorką prozy w teatrze radiowym, czytała m. in.: „Gry nie tylko miłosne” I. Matuszkiewicz, „Japoński wachlarz” J. Bator, „Siostry Brönte” E. Kraskowskiej, „Skok w dobrą książkę” J. Fforde’a, „Wybór Marty” L. Witek.
