Autor: Tadeusz Byrski
Realizacja: Ewa Szałkowska
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski
Inni współtwórcy: Iwona Malinowska
Obsada: Krzysztof Gosztyła
W roku 1973 redakcja kwartalnika "Pamiętnik Teatralny" postanowiła wydać numer okolicznościowy poświęcony Teatrowi Polskiego Radia. Miała to być pierwsza tego typu publikacja, sięgająca do poczatków polskiej radiofonii - z kroniką wydarzeń, wykazem słuchowisk i wspomnieniami ludzi tworzących raczkujący wówczas Teatr Wyobraźni.Zaproszono do współpracy między innymi : Macieja Józefa Kwiatkowskiego, Zbigniewa Kopalkę, Aleksandra Maliszewskiego , Zdzisława Nardellego i Tadeusza Byrskiego. Byrski z grona piszących był najbardziej doświadczonym radiowcem. Aktorstwa uczył się u samego Juliusza Osterwy w Reducie, w której poznał wielu ciekawych i pełnych zapału rówieśników - wśród nich był Witold Hulewicz. Tak się złożyło, że wkrótce po uruchomieniu rozgłośni wileńskiej ,Witold Hulewicz został jej kierownikiem programowym. To za jego namową Tadeusz Byrski w latach 1929 - 37 wsółtworzył teatr radiowy w Wilnie. Od 1937 roku do wybuchu wojny pracował w rozgłosni warszawskiej, do której wrócił w latach 1947 - 48 i 1949 - 51.Swoje przedwojenne wspomnienia wileńsko-warszawskie zaproponował do feralnego, jak się okazało, numeru Pamiętnika Teatralnego. O motywach bezwzględnej ingerencji cenzury, opowie gość audycji, który wówczas był jednym z redaktorów tego pisma. W rezultacie ukazały się tylko wspomnienia Byrskiego z Warszawy. W audycji - fragmenty wspomnień wileńskich czyta Krzysztof Gosztyła. Wspomnienia te 3 lata później, także ocenzurowane, znalazły się jednak w książce Tadeusza Byrskiego "Teatr - radio", wydanej przez Państwowy Instytut Wydawniczy.
