Autor:
Helmut Kajzar
Reżyser i adaptator:
Henryk Baranowski
Realizator:
Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne:
Piotr Moss
Obsada:
Zbigniew Zamachowski (Dawid), Jerzy Radziwiłowicz (Saul), Grzegorz Kwiecień(Jonatan), Marcin Hycnar (Absalom), Anna Markowicz (Betsabe), Halina Łabonarska (Żeleźniakowa), Ewa Karaśkiewicz (Mechoil), Jerzy Janeczek (Zły-Cień / Szajna / Nietzsche / Hitler), Andrzej Blumenfeld (Wydra / Borowski / Amalekita / Goliat / Stalin)
Ze słowa wstępnego reżysera Henryka Baranowskiego:
„Król Dawid to ostatnia sztuka Helmuta Kajzara. Zapisuje w tę sztuką niejako własną śmierć i w trakcie pisania umiera. Jesteśmy tak niezmiernie zajęci życiem. I oto nagle śmierć zaczyna nam towarzyszyć na co dzień. Zazwyczaj nadchodzi nazbyt niespodzianie.
Król Dawid sprzed 3 tysięcy lat, to jeden z pierwszych obywateli Świata. Ma błogosławieństwo Boga, władzę, bogactwo, kobiety, uznanie. Walczy, kocha, pisze wiersze, śpiewa. Tak uczy Stary Testament.
Zobaczmy Sen o Królu Dawidzie w naszym świecie. Budujemy wspaniałe wielkie szklano-betonowe domy, tworzymy maszyny do zabijania: samoloty, czołgi, rakiety, mamy piękne mercedesy i bentleye, a przecież kochając nasze wytwory, kochamy coś, co nie żyje, kochamy świat martwy, trupy, żeby nie wiem jak uszminkowane, ale trupy, które zużyte, zalegają naszą ziemię, niszczą wodę, niszczą lasy, są dowodem naszej chorej cywilizacji.
A moglibyśmy stworzyć tyle piękna, tyle miłości i w ten sposób może zniknąłby strach przed śmiercią, bo ta byłaby niczym ukończenie doskonałego obrazu po to, by inni czerpali z dzieła naszego inspirację, natchnienie dla twórczego życia.”
