XI Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” dobiegł końca, tymczasem Program 2 Polskiego Radia zaprasza na słuchowisko w reżyserii Pawła Łysaka, laureata tegorocznego Grand Prix sopockich „Dwóch Teatrów”, i w adaptacji Bogumiły Prządki, która w kategorii scenariusza adaptowanego także odebrała festiwalową nagrodę. W sobotę, 25 czerwca o godz. 19.00, na antenie radiowej Dwójki odbędzie się premiera „Dziury w niebie” Tadeusza Konwickiego.
Autor:
Tadeusz Konwicki
Reżyser:
Paweł Łysak
Realizator:
Maciej Kubera
Opracowanie muzyczne:
Renata Baszun
Inni współtwórcy:
Bogumiła Prządka - adaptacja
Obsada:
Andrzej Blumenfeld (Nieznajomy), Marek Molak (Polek), Robert Kuraś (Kajaki), Mirosława Krajewska (Babka Linsrumowa), Lech Łotocki (Pan Staś), Tomasz Sapryk (Posterunkowy Maciejko), Jerzy Bończak (Skierś), Grzegorz Kwiecień (Nauczyciel Rymsza), Stanisław Brudny (Ksiądz Karszun), Kamila Boruta (Wisia), Monika Pikuła (Pacia), Krzysztof Szczerbiński (Kękuś), Przemysław Wyszyński (Łapa), Kajetan Lewandowski (Zenuś), Arkadiusz Bazak (Sekwestrator)
„Dziura w niebie” ukazała się drukiem w 1959 roku. Nie był to debiut Tadeusza Konwickiego, ale pierwsza z powieści, w której autor powraca do „doliny” i wprowadza czytelnika w mityczną krainę dzieciństwa. W jej scenerii działy się rzeczy najważniejsze i pierwsze: zabawy w wojnę z rówieśnikami, tropienie śladów Nieznajomego – człowieka, który musi nadejść, by odmienić los mieszkańców Młynów Dolnych, ale i pierwsza, nieszczęśliwa miłość, pierwsze dramatyczne zetknięcia ze światem dorosłym, pierwsze odjazdy i rozstania.
Głównym bohaterem książki i słuchowiska jest Polek. Obok jego koledzy: Kajaki, Kękuś, Łapa, Zenuś i dwie dziewczyny: Wisia Puciałłówna i Pacia. Oprócz młodych bohaterów, autor stworzył galerię barwnych postaci ze świata dorosłych. Są tu: babka Linsrumowa, posterunkowy Maciejko, szewc Skierś, nożownik-filozof Pan Staś, nauczyciel Rymsza, ksiądz Karszun i tajemniczy Wędrowiec, który powraca, by w dolinie popełnić samobójstwo.
Owa dolina, charakterystyczne postaci, miłość, nastrój oczekiwania na „coś”, Wędrowiec, a nawet upał, potęgujący uczucia i grozę – wszystkie te wątki przewijają się w późniejszych powieściach i filmach Tadeusza Konwickiego: „Sennik współczesny”, „Salto”, „Kronika wypadków miłosnych”. Niektórzy czytelnicy stawiają autorowi zarzut, że wciąż pisał jedną książkę; dla innych owa monotematyczność, która w tym przypadku oznacza jednocześnie autotematyzm, to wielki walor twórczości Tadeusza Konwickiego.
