Autor:
Marek Kochan
Reżyser:
Henryk Rozen
Realizator:
Paweł Szaliński
Opracowanie muzyczne:
Tomasz Obertyn
Obsada:
Krzysztof Gosztyła (Albert), Grzegorz Kwiecień (Czerwonoskóry), Artur Janusiak (Żubr/Pancernik), Katarzyna Słomska (Kozica), Sebastian Świerszcz (Kangur), Jan Jurewicz (Niedźwiedź brunatny), Ewa Wawrzoń (Niedźwiedzica polarna), Joanna Pach-Żbikowska (Lama/Sarna), Ryszard Jabłoński (Hipopotam z czerwonym pyskiem/Łoś), Paweł Wiśniewski (Żołnierz LWP/Głos z megafonu), Beniamin Lewandowski (Czerwonoskóry jako dziecko), Wit Apostolakis (Kangur jako dziecko)
„Tatanka” to radiowa realizacja dramatu Marka Kochana, finalisty ubiegłorocznej Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Kochan swoją sztukę buduje z monologów oraz fragmentarycznych wypowiedzi i dialogów, które w toku lektury układają się w historię życia głównego bohatera: Alberta, który jest słabym, kobiecym mężczyzną, zawieszonym pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. Dramat rozpoczyna się od ogłoszenia przez megafon polowania na czerwonoskórych. Autor odwołuje się tutaj do istniejącego w powszechnej świadomości społecznej przekonania, że Indianie stanowią archetypiczny wzorzec męskości utożsamiający mężczyznę z wojownikiem. W dramacie „Tatanka”, prawdziwi mężczyźni są jednak rzadkim i zagrożonym gatunkiem... Aby ukazać rozbitą tożsamość współczesnego mężczyzny, autor rozpisuje postać głównego bohatera na kilka głosów: Alberta, Czerwonoskórego i Żołnierza LWP. Bohater dramatu jest każdym z nich z osobna i nimi wszystkimi jednocześnie.
Kiedy Albert, jako dorosły mężczyzna, znajduje w piwnicy rodzinnego domu swoje stare zabawki, powracają wspomnienia z dzieciństwa, w którym kształtuje się osobowość człowieka i relacje z innymi ludźmi. W tym autobiograficznym teatrze, w którym Albert pełni jednocześnie rolę reżysera i aktora, uwidacznia się dramat bohatera, poddawanego nieustannej presji otoczenia, nie mogącego się wyzwolić z błędnego koła zakazów i roszczeń.
Społeczeństwo ubrane jest w różnemaski dzikich zwierząt: żubra, kozicy, kangura, pancernika, hipopotama z czerwonym pyskiem, łosia, sarny, lamy, niedźwiedzicy polarnej i niedźwiedzia brunatnego. Rozpoznajemy w nich despotycznego ojca, nadopiekuńczą matkę, kolegę opętanego żądzą rywalizacji czy też bezwzględnego pracodawcę. Duchy przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć, są garbem, którego trudno się pozbyć. Bohater jest niewolnikiem sprzecznych ról narzucanych mu przez społeczeństwo. Nic więc dziwnego, że jako dorosły mężczyzna jest w stanie permanentnego kryzysu i nie potrafi zbudować trwałych więzi. Nawet jego relacje z kobietami sprowadzają się jedynie do infantylnych fantazji erotycznych.
Marek Kochan (1969)
Prozaik, dramatopisarz, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego. Wydał m.in. zbiór opowiadań „Ballada o dobrym dresiarzu” (2005) oraz powieść „Plac zabaw” (2007). Autor dramatów „Holyfood” (2004), „Karaoke” (2005), Argo (2006), „Szczęście Kolombiny” (2008), publikowanych i prezentowanych w Polsce oraz za granicą, m.in. w Neapolu, Berlinie, Madrycie, Hawanie, Tel Awiwie. Za dramat „Argo” otrzymał nagrodę publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Heidelbergu. Pomysłodawca i redaktor tomu „Mówi Warszawa”, pierwszej wielogłosowej powieści na temat miasta.
