Jest nazywana "pierwszą amantką powojennej kinematografii" i "pierwszą gwiazdą polskiego filmu".
Popularność przyniosła jej rola w filmie "Zakazane piosenki" Leonarda Buczkowskiego, w którym stworzyła pamiętną kreację Haliny Tokarskiej. Sukcesem była też rola Krysi Różyckiej w "Skarbie", również Buczkowskiego. Później grała między innymi w "Dolinie Issy", "Pożegnaniu z Marią", "Żółtym szaliku", "Królowej chmur" i w filmie "Pora umierać" z 2007 roku. Dwa lata temu otrzymała Złotą Kaczkę dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego.
Danuta Szaflarska od drugiej połowy lat 50. jest związana z teatrami stolicy, najpierw Współczesnym, potem - Narodowym i Dramatycznym. Gościnnie występowała na scenach niemal wszystkich warszawskich teatrów.
Aktorka jest laureatką wielu prestiżowych wyróżnień między innymi, otrzymała Wielką Nagrodę Dwóch Teatrów - Radia i Telewizji za całokształt pracy artystycznej i nagrodę honorową Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Operatorskiej "Camerimage". W 2007 roku dostała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Rok później odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
W roku 2007 r. - jako pierwsza aktorka - otrzymała Wielką Nagrodę Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2007" za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji Polskiej.
Od grubo ponad pół wieku Aktorka stale współpracuje z Teatrem Polskiego Radia. Zagrała w blisko stu piędziesięciu słuchowiskach dla dzieci i dla dorosłych. Słuchacze mogli ją usłyszeć m.in. w "Niemcach" w reż. Erwina Axera i Antoniego Bohdziewicza z 1950 r., "Błękitnej różyczce" Jana Warenyci, "Brydżystach" Kazimierza Orłosia, "Domku z kart" Emila Zegadłowicza, "Godzinie W" Jerzego Stefana Stawińskiego, "Grubych rybach" Michała Bałuckiego czy "Piaskowinicy" Michała Walczaka. Do połowy lat 80. Aktorka kreowała rolę Danusi Matysiakówny (później Grzelakowej) w powieści radiowej "Matysiakowie".
