Dzięki poznawaniu muzyki z różnych regionów nauczymy się ich umiejscawiania na mapie. Poznamy cztery strony świata i zlokalizujemy je na mapie naszego kraju, nazywając regiony i poznając ich wiejską kulturę. Także kolejne warsztatowe Źródełko zaowocuje, mam nadzieję, znajomością stron świata w kontekście mapy Polski i wiedzą, kto gdzie mieszka, jak gra i jak śpiewa. A! Dziś będziemy poruszać się z południa na północ, a w następnym odcinku ze wschodu na zachód!
Przygotujcie mapy! Ruszamy w muzyczną podróż!
Każda mapa ma cztery strony. Ta, która znajduje się najbliżej Was, jeśli siedzicie na podłodze i macie mapę na kolanach, to najbliżej waszego brzucha, nazywa się południe. To strona „na dole” mapy. A co znajduje się na południu Polski? Góry! Góry są piękne i różnią się od wszystkich innych krajobrazów, jakie możemy znaleźć w naszym kraju. Z kolei muzyka góralska też jest bardzo charakterystyczna – nie da się jej pomylić z żadną inną! Na samym dole Polski – na Południu – znajdziemy między innymi Podhale – najsłynniejszy chyba górski region, z najbardziej znaną góralską muzyką.
Jeśli od tego najniższego miejsca przesuniemy się troszkę do góry, tylko troszkę, to cały czas jesteśmy na południu, ale już nie tak nisko. Tu znajduje się Kraków. Nie ma tam już wysokich gór, jak na Podhalu, raczej pagórki, ale przy dobrej pogodzie z Krakowa widać te wielkie – Tatry – bardzo, bardzo daleko, na horyzoncie. Okolice Krakowa zamieszkują… krakowiacy. A najbardziej charakterystycznym tańcem krakowiaków jest… krakowiak! Na pewno znacie taką dziecięcą piosenkę: krakowiaczek jeden miał koników siedem. To chyba najbardziej znany krakowiak!
Nieco wyżej od Krakowa, ale cały czas na południu, znajdujemy się koło miasta Kielce. Tu też są góry! To góry świętokrzyskie. Są bardzo, bardzo stare dlatego nie są tak wysokie jak na przykład Tatry – przez miliony lat wiatr, deszcze i inne okoliczności spowodowały, że góry świętokrzyskie są już niższe, niż wtedy kiedy były „młode”. Z tego regionu słuchaliśmy muzyki Waszych rówieśników – zespołu Rakowskie Fijołecki z Rakowa koło Kielc.
Wchiąż poruszając naszym paluszkiem ku górze mapy, wyjeżdżamy z południa Polski i trafiamy na środek naszego kraju. Ta najbardziej środkowa część Polski to Mazowsze. Piękny region i szczególnie bliski naszemu prowadzącemu – Piotr Dorosz sam pochodzi z Mazowsza. A jaka jest muzyka mazowiecka? Doskonała do tańca! Centrum Polski to region oberków! Słuchaliśmy jednego z nich – oberka z miejscowości Sannkiki koło Płocka, którego na skrzypcach zagrał Piotr Figurski.
A my, palcem po mapie, podróżujemy wyżej. Powoli wkraczamy na północ. Tutaj zatrzymamy się w okolicach miasta Olsztyn. Olsztyn leży w regionie który nazywa się Warmia. Z Warmii bardzo niedaleko na Mazury. Czym charakteryzują się Warmia i Mazury? Wielką liczbą pięknych jezior! Tylu jezior, co tu, nie ma w żadnej innej części Polski. A muzyka? Też wspaniała! Słuchaliśmy dwóch polek z miejscowości Wękuj koło Olsztyna.
W naszej dzisiejszej podróży jedziemy jeszcze troszkę do góry i – uwaga! – dojechaliśmy do morza! Do Morza Bałtyckiego! A więc jesteśmy już na samej górze mapy, czyli na północy. A nad morzem mieszkali między innymi Kaszubi. Ich kultura jest bardzo ciekawa, wielu Kaszubów było rybakami. Język kaszubski brzmi zupełnie inaczej, niż polski i, choć Kaszubi są Polakami, język kaszubski czasem trudno nam zrozumieć. Słuchaliśmy kaszubskiej pieśni rybackiej z Bolszewa, oczywiście w języku kaszubskim.
***
Na audycję Źródełko w niedzielę (15.09) o godz. 11.00 zaprasza Piotr Dorosz.
