Karol Karski urodził się w 1940 r. w Katowicach. W latach 1961–1962 studiował historię w Studium Nauczycielskim w Cieszynie. Od 1962 r. studiował teologię ewangelicką w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej (ChAT), gdzie w 1966 r. obronił pracę magisterską na temat „Elementy chrześcijańskie w Koranie”. W kolejnych latach był uczestnikiem seminariów w Zakładzie Religioznawstwa Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1969–1970 pracował w redakcji czasopisma „Posłannictwo”.
Od 1970 do 1983 r. pracował w Polskiej Radzie Ekumenicznej, gdzie zajmował się m.in. kontaktami zagranicznymi, a także był sekretarzem Podkomisji ds. Dialogu PRE i Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu. W latach 1972–1973 studiował w Instytucie Ekumenicznym Światowej Rady Kościołów w Bossey. W 1978 r. obronił w ChAT doktorat na temat „Współpraca Kościołów ewangelickich i prawosławnego w Polsce ze Światowym Związkiem Krzewienia Współpracy Między Narodami za pośrednictwem Kościołów w latach 1919–1939”.
W 1983 r. został zastępcą redaktora naczelnego nowego czasopisma „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. W latach 1992–2018 był jego redaktorem naczelnym. W czasopiśmie publikowane były artykuły, dokumenty, relacje i inne materiały związane z problematyką ekumeniczną. Na łamach periodyku publikowali jej najwybitniejsi znawcy z Polski i zagranicy. Dorobek czasopisma stanowi trwały wkład w polskojęzyczną refleksję ekumeniczną.
Od 1984 r. prowadził wykłady zlecone w Akademii Teologii Katolickiej (przekształconej później w Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) z zakresu historii i doktryny protestantyzmu oraz ekumenizmu. W 1992 r. dr Karol Karski uzyskał w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim habilitację na podstawie dorobku naukowego w zakresie ekumenizmu. W 1991 r. został zatrudniony w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, gdzie do emerytury w 2013 r. kierował katedrą ekumenizmu, a czasowo pełnił również obowiązki kierownika katedry teologii systematycznej. W latach 1996–2002 był też prorektorem tej uczelni. W 2002 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych.
Angażował się również społecznie. W 1986 r. był współzałożycielem Warszawskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego oraz jego prezesem w latach 1986–1999 i 2009–2017.
Prof. Karski jest autorem licznych artykułów i książek na temat ekumenizmu i teologii ewangelickiej. Do jego najważniejszych prac należą: „Teologia protestancka XX wieku” (1971), „Dążenia ekumeniczne we współczesnym świecie” (wyd. 1: 1974, wyd. 2: 1986), „Symbolika. Zarys wiedzy o Kościołach i wspólnotach chrześcijańskich” (wyd. 1: 1994, wyd. 2: 2003), „Protestanci i ekumenizm. Wkład spadkobierców Reformacji w dzieło jedności” (2001), „Od Edynburga do Porto Alegre. Sto lat dążeń ekumenicznych” (2007). Przygotował też szereg dokumentacji dialogu ekumenicznego, a także przetłumaczył wiele istotnych dokumentów ekumenicznych, w tym „Konkordię Leuenberską” i „Wspólną deklarację w sprawie nauki o usprawiedliwieniu”.
W 2023 r. prof. Karol Karski został laureatem nagrody Polskiej Rady Ekumenicznej, przyznawanej osobom szczególnie zasłużonym dla ruchu ekumenicznego w Polsce i na świecie. „Przez ponad pięćdziesiąt lat intensywnej pracy zawodowej i społecznej prof. Karol Karski dał się poznać jako człowiek z wielką determinacją budujący zbliżenie chrześcijan ponad podziałami wyznaniowymi, wolny od uprzedzeń konfesyjnych, życzliwie wspierający inicjatywy ekumeniczne pochodzące z różnych kręgów kościelnych, szczególnie doceniający rolę młodzieży i kobiet. Człowiek słowny, rzetelny, niestrudzenie pracowity i obowiązkowy. (…) stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiego ruchu ekumenicznego, co jest oczywistą konsekwencją wieloletniej wytrwałej pracy i wiary w sens chrześcijańskiego i ludzkiego braterstwa” – napisano w laudacji przygotowanej z okazji przyznania mu nagrody PRE.
Karol Karski zmarł 5 kwietnia w Warszawie. Miał 84 lata. Pogrzeb odbędzie się 14 kwietnia. Nabożeństwo żałobne rozpocznie się o godz. 13:00 w kościele ewangelicko-augsburskim Świętej Trójcy w Warszawie. Po nabożeństwie nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.
PRE