Parująca gwiazda

Astronomowie odkryli właśnie parę wodną, która otacza formujący się system gwiezdny.

Teleskop Spitzera nie próżnuje. Za jego pomocą astronomowie odkryli właśnie parę wodną, która otacza formujący się system gwiezdny. Ilość pary wodnej jest niewiarygodna: jest jej tam pięć razy więcej niż zasobów wody na ziemi.

Odkrycie pomoże nam zrozumieć, w jaki sposób woda, tak ważna dla tworzącego się życia, pojawia się na planetach – prawdopodobnie również takich, jak nasza Ziemia. „Po raz pierwszy widzimy, jak woda znajduje sie w miejscach, gdzie wkrótce zapewne uformują się planety", powiedział Dan Watson z Uniwersytetu w Rochester (USA). Watson przewodzi grupie badawczej, która opracowała nowe odkrycie “parującej” gwiazdy. Artykuł astronomów ukazał się w ostatnim numerze Nature.
 
System, oznaczony symbolem NGC 1333 - IRAS 4B, powstaje wewnątrz chłodnej chmury gazu i pyłu. Wokół młodej  gwiazdy wiruje rozrastający się gorący dysk materii, z której, być może, w przyszłości powstaną planety.

Badania Teleskopu Spitzera wskazują, że znajdujący się na zewnątrz pyłowego „kokona” lód opada w kierunku formującej się gwiazdy i zamienia się w parę. "Na Ziemię woda przybyła w postaci lodowych asteroid i komet. Znajduje się ona także w gęstych chmurach, z których formują się gwiazdy" objaśnia Watson. "Teraz udało nam się zaobserwować, że woda, upadając pod postacią lodu na dysk formującej się gwiazdy, ulatnia się. Powstała w ten sposób para zamarznie potem ponownie i uformuje komety oraz asteroidy”.

Woda we Wszechświecie nie jest rzadkością. Jako para otacza gwiazdy i unosi się w przestrzeni międzygwiezdnej. Jak twierdzi Watson, woda jest łatwiejsza do wykrycia od innych molekuł, więc można za jej pomocą badać fizyczne i chemiczne właściwości młodych dysków otaczających gwiazdy.

„Udało się nam uchwycić unikalna fazę ewolucji młodej gwiazdy, kiedy materia przemieszcza się dynamicznie do miejsca, w którym mogą uformować się planety” , opowiadał zaangażowany w projekt Michael Wernerz NASA.

NGC 1333 - IRAS 4B znajduje się w konstelacji Perseusza w odległości około 1000 lat świetlnych. Jądro gwiazdy wciąż powiększa się i w chwili obecnej trudno jest określić, jaką wielkość ostatecznie osiągnie.

Eugeniusz Wiśniewski

Na podstawie NASA