Kultura

Bracia Coen przed rozdaniem Oscarów

Ostatnia aktualizacja: 21.02.2008 15:03
W tym tygodniu do kin wszedł film braci Coen "To nie jest kraj dla starych ludzi". A oprócz niego: "Rozmowy nocą", "PS Kocham Cię", "„27 Sukienek", "„Dykatator".

 

W Jedynkowym „Magazynie filmowym” z krytykiem filmowym Andrzejem Kołodyńskim rozmawia Magda Mikołajczuk.


TO NIE JEST KRAJ DLA STARYCH LUDZI, reżyseria: Ethan Coen, Joel Coen, obsada: Tommy Lee Jones, Javier Bardem, Josh Brolin, Woody Harrelson

''

Najnowszy film zdobywców Oscara - braci Coen, opowiada o nietypowych przygodach myśliwego - Llewelyna Mossa. Niedaleko granicy z Meksykiem natrafia on przypadkiem na martwe ciała członków dwóch gangów, a w porzuconej półciężarówce odnajduje paczkę heroiny i dwa miliony dolarów w gotówce. Z natury uczciwy i pełen honoru mężczyzna, tym razem postanawia nie przepuścić nadarzającej mu się okazji. Zabiera pieniądze, będąc w pełni świadomym konsekwencji swego czynu. Na reakcję stron nie doszłej transakcji nie trzeba długo czekać. Gangsterzy chcą odzyskać pieniądze i narkotyki, a także pozbyć się niewygodnego świadka - Mossa. Myśliwy zmuszony jest ukryć się z całą rodziną przed nasłanym na niego mordercą. Llewelyn Moss – sprytny myśliwy, na dodatek były żołnierz, potrafi zatrzeć za sobą każdy ślad, stając się w ten sposób trudno osiągalny. Świadkiem wydarzeń jest szeryf Bell, który bezradny wobec zaistniałej eskalacji zła, patrzy na całą sprawę sceptycznym okiem.
 
Jest to już dwunasty film Braci Coen. Widać, że są już w pełni świadomi tego, co robią. Można go streścić w jednym zdaniu, jako film o ucieczce i straszliwym, morderczym pościgu, który prowadzi psychopata. Chodzi oczywiście o pieniądze. Jest to film z podtekstem egzystencjalnym. Znajdziemy tu sceny typowe dla thrillera – np. cień prześladowcy widoczny przez szparę w drzwiach. Jak zwykle u Braci Coen jest to mieszanina filmu drogi, westernu i thrillera. Nawet są pewne elementy cynicznego humoru. Wszystko to jest obserwowane z pewnej perspektywy przez szeryfa, którego gra Tommy Lee Jones – ocenia film krytyk – Andrzej Kołodyński. (900,45 KB)


ROZMOWY NOCĄ, reżyseria: Maciej Żak, występują: Magdalena Różczka, Marcin Dorociński

''

Bohaterami komedii romantycznej Macieja Żaka jest dwoje samotnych młodych ludzi - Matylda i Bartek. Ona zajmuje się lepieniem aniołów z ciasta, które następnie sprzedaje do galerii. Istotną wartość w życiu dziewczyny stanowi niezależność. Zdaje sobie sprawę, że wszystko co ważne – między innymi znalezienie partnera na dobre i na złe – nie przychodzi łatwo. Postanawia przyjąć pewną strategię i daje ogłoszenie do gazety. On jest niepoprawnym romantykiem, jednak twardo stąpa po ziemi. Pracuje w ekskluzywnej restauracji. Mieszka z mamą i w wolnych chwilach pisze książkę kucharską, marząc o spełnieniu zawodowych ambicji. Także Bartek ma trudności ze znalezieniem najważniejszej osoby swojego życia. Przeglądając w gazecie rubrykę towarzyską, przypadkiem trafia na ogłoszenie Matyldy. Film to opowieść o ludziach niekoniecznie stworzonych dla siebie, poszukujących szczęścia w indywidualny, właściwy tylko sobie sposób.

Film opowiada o spotkaniu dwojga ludzi, o tym, jak bardzo trudno jest spotkać drugą osobę, z którą można spędzić przynajmniej część swojego życia, a także o tym, że w sytuacjach bardzo dziwnych, trudnych możemy taką osobę znaleźć – mówi reżyser filmu – Maciej Żak. (Posłuchaj wywiadów z twórcami filmu „Rozmowy nocą” – materiał Tomasza Pamrówa) (886,03 KB)

Uważam, że jest to jeden z lepszych filmów tego gatunku, oczywiście jeśli przyjmiemy pewną konwencję. Jest to jednak rodzaj bajki, która dzieje się w szczęśliwym, bardzo kolorowym świecie, w którym ludzie niby pracują, ale właściwie nie pracują. Mieszkają ładnie, ubierają się świetnie, a jednocześnie przeżywają całkiem realne kłopoty uczuciowe. Pod tym względem jest tu już realizm. Świetna para - Magdalena Różczka i Marcin Dorociński, na których grę patrzy się z prawdziwą przyjemnością – opowiada o filmie Andrzej Kołodyński (539,91 KB)


PS KOCHAM CIĘ, reżyseria: Richard LaGravenese, obsada: Hilary Swank, Gerard Butler, Lisa Kudrow, Gina Gershon

''

Amerykański komediodramat Richarda LaGravenese’a opowiada niecodzienną historię miłosną zakochanego małżeństwa, które pewnego dnia musi rozstać się z sobą na zawsze. Młoda, inteligentna i piękna Holly Kennedy wyszła za mąż za Gerrego - zabawnego i impulsywnego Irlandczyka. Gdy ten niespodziewanie umiera, Holly ma wrażenie, że zawalił jej się cały świat. Odszedł na zawsze człowiek, który ją kochał i rozumiał jak nikt inny. Opuszczajacy świat mężczyzna zadbał jednak o przyszłość swojej ukochanej żony. Pozostawił po sobie serię listów do Holly, z zamiarem, by prowadziły ją przez trudne wydarzenia jej dalszego życia. Za sprawą wiadomości otrzymywanych od zmarłego męża kobieta nie tylko będzie przełamywać swoje smutki. Dopomogą jej one także w poznaniu samej siebie i otworzą w jej życiu nową, piękną kartę. Każdy list, jaki otrzymuje od zmarłego męża, kończy dopiskiem „PS Kocham Cię”.

Film nie wykracza poza gatunek komedii romantycznej. Jedynym zarzutem, jaki mam wobec tego filmu, jest słabość tempa. Wydaje mi się, że nawet w komedii lirycznej oczekuje się więcej wydarzeń. Film nabiera zupełnie innego oddechu dopiero wtedy, gdy bohaterka jedzie do Irlandii. Kraj przedstawiony jest wspaniale - jako zielony, cudowny, bajkowy, z ciekawymi ludźmi... Jest to sympatyczny film, nawet inteligentny, ale nie jest to komedia romantyczna najwyższego lotu – podsumowuje obraz Andrzej Kołodyński. (374,56 KB)


27 SUKIENEK, reżyseria: Anne Fletcher, występują: Katherine Heigl, Malin Akerman, James Marsden

''

Film przedstawia historię młodej dziewczyny, która koncentrując się zbytnio na pomaganiu innym, zapomina całkowicie o samej sobie. Romantyczna Jane już wiele razy była druhną na weselach swoich koleżanek. Dzielenie radości z młodymi kobietami, które stają na ślubnym kobiercu z ukochanymi mężczyznami, sprawia dziewczynie ogromną satysfakcję. Niestety, los nie odwdzięcza się Jane za dobro wyrządzone innym. Sama nie wyszła dotąd za mąż. Na dodatek jej młodsza siostra Tess zdobyła serce jej szefa George’a – w którym Jane od dawna potajemnie się kochała. W tym momencie cierpliwość dziewczyny dotyka swych granic. Widząc w swej szafie dwadzieścia siedem fantazyjnych sukienek, Jane postanawia uprzedzić działanie losu. 28 sukienka, którą na siebie włoży, nie będzie już kreacją druhny, ale panny młodej.

Pomysł scenariusza filmu jest bardzo sympatyczny. Odgrywająca główną rolę Katherine Heigl jest piękna i moim zdaniem bardzo dobrze prowadzi swą rolę. Jest to kobiecy film, stworzony przez choreografkę - Anne Fletcher. Komedię najlepiej oceniłyby panie, a nie mężczyźni – mówi krytyk filmowy – Andrzej Kołodyński.


DYKTATOR, reżyseria: Charlie Chaplin, obsada: Charlie Chaplin, Jack Oakie, Reginald Gardiner, Paulette Goddard

''

Wielkoekranowa wersja znanego filmu angielskiego aktora i reżysera – Charlesa Chaplina z 1940 roku, opowiada o przypadku dyktatora - Adenoida Hynkela. Obejmuje on władzę w pewnym kraju i pragnie siłą wyłudzić pieniądze od żydowskich bankierów. Natrafiając na słuszny opór z ich strony, napuszcza na nich bandę siepaczy. Wśród powszechnych prześladowań ucierpi także żydowski golibroda - Charlie. Jego zakład zostaje spalony, a on odtransportowany wraz z innymi do obozu koncentracyjnego. Po pewnym czasie ucieka stamtąd przebrany w mundur żołnierzy dyktatora. Wyswobodzenie się Charliego z obozu zbiega się przypadkowo w czasie z beztroskim polowaniem na kaczki, jakie zorganizował Hynkel. Na skutek nieporozumienia dyktatora aresztuje policja, a Charlie zostaje wzięty za prawdziwego Adenoida Hynkela. Chaplin zrealizował film w 1940, aby przestrzec narody Europy i Ameryki przed konsekwencjami władzy panującego wówczas w Niemczech Adolfa Hitlera.

Film nie jest farsą, ale komedią, która chwilami jest nawet bolesna. Znajdziemy w nim wspaniałe przemówienie, które wygłasza w roli Hynkela żydowski golibroda, mały człowieczek, który staje w jego mundurze i musi powiedzieć to, co myśli o pokoju na świecie. Chaplin dotąd milczał w swoich filmach, a tutaj nagle to ogromne przemówienie, które stanowi dla jego kariery zupełnie coś innego. Film ciągle robi wrażenie, nie zestarzał się. Bardzo śmieszna jest scena, w której Chaplin jako dyktator tańczy z balonem wyobrażajacym świat i który to balon nagle pęka – wspaniała metafora – podsumowuje obraz Andrzej Kołodyński. (996,33 KB)


Zapraszamy do wysłuchania w przyszłą sobotę (23.02.2008) kolejnego odcinka "Magazynu Filmowego" o 11:00 w Programie Pierwszym Polskiego Radia oraz magazynu „Trójkowo, filmowo” o 15:00 w radiowej „Trójce”.

(ab)

www.narodoweczytanie.polskieradio.pl
Cichociemni
Czytaj także

Trójkowo, filmowo

Ostatnia aktualizacja: 23.05.2009 15:00
Premiera tygodnia to "Hańba", ale nie zapomnę również o "Wojnie polsko-ruskiej". Wcześniej jednak połączymy się z Cannes...
rozwiń zwiń
Czytaj także

Trójkowo, filmowo

Ostatnia aktualizacja: 25.04.2009 15:00
Na brak dobrych filmów nie możemy narzekać. Od wczoraj w naszych kinach "Tatarak", "Shultes" i "Trzy małpy". Warto zobaczyć!
rozwiń zwiń
Czytaj także

Trójkowo, filmowo

Ostatnia aktualizacja: 11.10.2009 13:00
Dziś specjalne wydanie "Trójkowo, filmowo" prosto z warszawskiej Kinoteki czyli z 25 Warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego.
rozwiń zwiń