Tarent (1943-1944)

Decyzja o przerzucie Armii Polskiej z Bliskiego Wschodu do Włoch zapadła na początku grudnia 1943 roku.

Żołnierze 2 Korpusu w drodze do Włoch. Morze Śródziemne, luty 1944

Foto: Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie

Od połowy grudnia 1943 z portów w Aleksandrii, Suezie i Saidzie w Egipcie odpływali żołnierze do Tarentu, Bari, Brindisi i Neapolu.

Z Egiptu do Włoch przez Morze Śródziemne 21 grudnia 1943 dopłynęła jako pierwsza 3. Dywizja Strzelców Karpackich. Przerzut wszystkich jednostek trwał tygodniami. Zakończył się w lutym 1944 roku.

Armia Polska weszła w skład brytyjskiej 8. Armii. Gen. Oliwer Leese był bezpośrednim przełożonym gen. Andersa. Polacy byli dobrze wyszkolonym, wyposażonym i uzbrojonym wojskiem. 2 Korpus Polski liczył blisko 55 tys. żołnierzy gotowych do walki.

Gen. Andres we wspomnieniach "Bez ostatniego rozdziału" pisał: Okres pobytu na Bliskim Wschodzie został wyzyskany jak najbardziej wydajnie dla wyszkolenia i zorganizowania Korpusu, który powstał z ludzi wydobytych z kaźni rosyjskich w stanie opłakanym. Wyszliśmy zwycięsko w walce z malarią. Ciężkie warunki klimatyczne nie odbiły się zbyt ujemnie na kondycji fizycznej żołnierza. Wojsko było odkarmione, dość dobrze wyszkolone, dyscyplina stała na wysokim poziomie. Ponadto żołnierz pragnął walki. (Władysław Anders "Bez ostatniego rozdziału", Londyn 1959)