Urodził się 21 marca 1901. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1939 roku początkowo dowódca grupy ochotników przy 1. pułku piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza. Następnie w 10. Brygadzie Kawalerii Zmotoryzowanej, na końcu dowódca kompanii saperów. Później internowany na Węgrzech. We Francji służył w 1. Dywizji Grenadierów. Później do września 1942 roku internowany w Szwajcarii. Przez Francję, Hiszpanię i Portugalię dostał się na Gibraltar. Stamtąd dostał się do Wielkiej Brytanii w skadrowanej 1. Dywizji Grenadierów. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 12 kwietnia 1944. Skok do kraju 16/17 października 1944. Otrzymał przydział do Podokręgu Piotrków jako komendant Rejonu Moszczenica w Obwodzie Piotrków. Po wojnie ujawnił się, pracował w Ministerstwie Komunikacji. W 1949 roku aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Wyszedł w 1953 roku. Po wojnie został profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego. Zmarł 6 września 1991.