Przekładowski Feliks

Podporucznik, ps. Przyjaciel 2. Urodzony 11 września 1921 w Żółkwi. W 1939 roku ochotnik w obronie Lwowa, aresztowany w październiku. 9 października aresztowany przy próbie przekroczenia granicy polsko-węgierskiej. Przebywał w więzieniach w Stanisławowie i Chersoniu, skazany na 5 lat łagrów. Przebywał w nich do jesieni 1941 roku. We wrześniu 1941 roku zwolniony z obozu i w lutym 1942 roku wstąpił do Armii Andersa - 7. Dywizja Piechoty, następnie 3. Dywizja Strzelców Karpackich. We Włoszech przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 14 lutego 1944.

Skok 30/31 maja 1944. Przydział do Okręgu AK Kraków, początkowo zastępca dowódcy, później dowódca oddziału partyzanckiego "Wilk" w Inspektoracie Rejonowym Nowy Sącz. Nastęnie dowódca 1. kompanii I batalionu 1. pułku strzelców podhalańskich AK, a od 6 grudnia dowódca wydzielonego oddziału specjalnego do działań w Nowotarskiem. Od 27 stycznia 1945 organizował demobilizację AK w regionie, przerzucał spalonych żołnierzy do Wrocławia, likwidował konfidentów UB, prowadził działalność propagandową. Działał w Delegaturze Sił Zbrojnych na Kraj.

15 października 1945 roku wyjechał z kraju. Dotarł do sztabu 2 Korpusu Polskiego w Ankonie. W 1947 roku był ewakuowany do Wielkiej Brytanii. Po demobilizacji wyemigrował do Argentyny. Mieszkał w Buenos Aires. Współwydawał pismo tamtejszej Polonii "Kurier Polski". Był czynnym działaczem Koła Byłych Żołnierzy AK w Buenos Aires i wiceprezesem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Argentynie. Zmarł 10 grudnia 1973 w Argentynie.