Podporucznik, ps. Osterba. Urodził się 6 września 1919 w Krauszowie, powiat nowotarski. W 1940 roku przedostał się na Węgry i w lutym wstąpił do Wojska Polskiego we Francji, gdzie pobierał nauki w Szkole Podchorążych. W Wielkiej Brytanii w 1. Brygadzie Strzelców. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 4 lipca 1943.
Skok 10/11 maja 1944. Początkowo w Okręgu AK Łódź w oddziale partyzanckim "Burza". W Powstaniu Warszawskim dowódca pododdziału w kompanii "Zgody" batalionu "Czata 49". Ranny na Woli. Poległ 6 lub 7 września 1944 na terenie szpitala Św. Łazarza na Czerniakowie podczas odpierania ataku czołgów.