Czaykowski Andrzej Rudolf

Rotmistrz, ps. Garda. Urodzony 7 lutego 1912 w Urdominie na Litwie. W 1939 roku w 1. pułku ułanów, później internowany na Litwie, skąd ucieczka do Polski i od grudnia w konspiracji Służby Zwycięstwu Polski-Związku Walki Zbrojnej. W lutym 1940 roku aresztowany w Oszmianie przez Rosjan i wywieziony do ZSRR. Od listopada 1941 roku w Armii Andersa, w szwadronie przybocznym dowódcy armii. W Wielkiej Brytanii przeszkolony w dywersji i w zakresie odbioru zrzutów. Zaprzysiężony 3 września 1943.

Skok 16/17 kwietnia 1944. Przydział do Komendy Głównej AK, początkowo w Oddziale V jako oficer operacyjny "Komórki Zrzutów", później w Oddziale I. W Powstaniu Warszawskim na Mokotowie, kolejno: zastępca dowódcy II batalionu pułku "Baszta", dowódca batalionu "Ryś", zastępca dowódcy połączonych batalionów "Oaza"-"Ryś" i zastępca dowódcy pułku "Waligóra". Kontuzjowany i ranny. Później w Śródmieściu południowym pełniący obowiązki dowódcy zgrupowania "Mokotów". Od października 1944 roku w KG AK początkowo w referacie zrzutów powietrznych, następnie oficer Oddziału III. Aresztowany w Częstochowie 28 lub 29 grudnia, wywieziony do obozów Groß-Rosen oraz Dora. Od 1945 roku w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. 29 lipca 1949 przybył do Polski z rozkazami Rządu RP na uchodźstwie. Aresztowany 13 sierpnia 1951 w Krakowie. Skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 10 października 1953.