Generał, ps. Krystynek. Urodzony 27 stycznia 1888 w Kiszyniowie, w Rosji (obecnie Mołdawia). Od 1909 roku w Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckim. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W 1939 roku dowódca saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych, później internowany w Rumunii. We Francji dowódca saperów w Sztabie Naczelnego Wodza. W Wielkiej Brytanii kolejno: dowódca saperów 1. Korpusu Polskiego, zastępca dowódcy 1. Brygady Strzelców, dowódca saperów i zastępca dowódcy 1. Korpusu Pancerno-Motorowego. Od czerwca 1942 roku w Armii Andersa, kolejno: szef motoryzacji i broni pancernej armii, zastępca dowódcy bazy i etapów, zastępca dowódcy 2. Brygady Czołgów. 17 grudnia 1943 przeniesiony do dyspozycji Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza, po czym we Włoszech przygotowany do pracy konspiracyjnej.
Przylot 29/30 maja 1944. Przydział do Wydziału Broni Szybkich Oddziału III Komendy Głównej AK. W Powstaniu Warszawskim ochotnik w Podobwodzie Śródmieście Południowe, do 23 sierpnia w jako szeregowiec w drużynie szturmowej pchor. "Blizny", następnie kierownictwo produkcji środków walki w sztabie Podobwodu, później ten sam zakres pracy na szczeblu sztabu Okręgu Warszawskiego. Równlolegle od 8 września dowódca Legii Oficerskiej podporządkowanej komendantowi Podobwodu Śródmieście Południowe. Po kapitulacji w niewoli niemieckiej. W 1945 roku przebywał w Wielkiej Brytanii. W grudniu 1945 roku wrócił do Polski. Zmarł 24 listopada 1965 w Warszawie.
