Wierzejski Tomasz Jan

Kapitan, ps. Zgoda 2. Urodził się 30 marca 1911 w Rzeżycy na Łotwie. We wrześniu 1939 roku dowodził 12. Samodzielną Kompanią Pontonową w 8. Dywizji Piechoty. Dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł. 17 września aresztowany przez siły radzieckie. Skazany w Moskwie na 8 lat więzienia, zesłany do łagru. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski zwolniony, w lutym 1942 roku przydzielony do 2. Batalionu Saperów Armii Andersa na stanowisko oficera wyszkolenia, a od listopada tego roku pełnił funkcję referenta w Dowództwie Saperów Armii. W lipcu 1943 roku przeniesiony na stanowisko I oficera technicznego 5. Brygady Saperów. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 14 lutego 1944.

Skok 21/22 maja 1944. Przydział do Batalionu "Czata 49" z przeznaczeniem do bazy zaopatrzenia w Wilnie. W Powstaniu Warszawskim walczył jako dowódca plutonu w Batalionie "Czata 49" w Zgrupowaniu "Radosław". 19 sierpnia ranny po wybuchu goliata na rogu ulic Zakroczymskiej i Konwiktorskiej. 26 sierpnia znów ranny i umieszczony w szpitalu polowym. 3 września powrócił do jednostki, na stanowisko dowódcy kompanii saperów w Zgrupowaniu "Radosław". Walczył później na Czerniakowie. Po kapitulacji powstania przebywał w obozach niemieckich, m.in. w Oflagu VII A Murnau, uwolniony 29 kwietnia 1945 przez wojska amerykańskie. 6 maja 1945 zameldował się w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Osiedlił się w Wielkiej Brytanii. Zmarł w 1957 roku w Londynie.