Wiszniewski Otton

Podporucznik, ps. Topola. Urodził się 21 kwietnia 1910 w Teheranie. We wrześniu 1939 roku niezmobilizowany. W styczniu 1940 roku dotarł do Francji, przydzielony do 3. batalionu 2. Pułku Grenadierów Wielkopolskich 1. Dywizji Grenadierów. Jako kapral brał udział w wojnie z Niemcami na terenie Francji. 23 czerwca dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w twierdzy w Belfort, skąd uciekł 24 lutego 1941. Do Wielkiej Brytanii dotarł 5 marca 1942. Tam przydzielony do 2. dywizjonu ciężkiej artylerii przeciwlotniczej. 5 października 1942 przeniesiony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza. Przeszkolony w radiotelegrafii. Zaprzysiężony 26 czerwca 1943.

Skok 16/17 września 1943. Przydział do Oddziału V Łączności Komendy Głównej Armii Krajowej na stanowisko dowódcy 3. plutonu w kompanii radiołączności "Kram" w Batalionie "Iskra" oraz zastępcy dowódcy kompanii radiotelegraficznej Komendy Okręgu Warszawa AK. W Powstaniu Warszawskim dowódca radiostacji nr 265. Od 8 sierpnia współpracował z radiostacjami nr 266 w Legionowie, 267 w Rembertowie i 268 w Otwocku. We wrześniu utracono łączność. Pod koniec września otrzymał rozkaz opuszczenia Warszawy. Od października uczestniczył w rekonstrukcji łączności radiowej w Oddziale V sztabu KG AK i Delegaturze Sił Zbrojnych. W maju 1945 roku aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Później był prześladowany, szantażowany i namawiany do współpracy z organami bezpieczeństwa. Zmarł w Warszawie w 1977 roku.