Witkowski Ludwik Bonifacy

Porucznik, ps. Kosa, Michał. Urodził się 5 czerwca 1914 w Niwce koło Sosnowca. W 1939 roku w 24. dywizjonie artylerii ciężkiej działającym w ramach 24. dywizji piechoty jako oficer zwiadowczy. Internowany na Węgrzech, przedostał się do Francji, potem w Wielkiej Brytanii, przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 29 listopada 1942.

Skok 20/21 lutego 1943. Przydział do Kedywu Okręgu Śląsk Armii Krajowej, jednak w związku z trudnościami w przerzucie został wezwany z powrotem z Krakowa do Warszawy i przydzielony do tamtejszego Kedywu. W lipcu 1943 roku dowódca oddziału dyspozycycjnego tzw. Batalionu Saperów Praskich, od 1 sierpnia był dowódcą własnego, samodzielnego oddziału Kedywu "Kosa". Równocześnie, od listopada pełnił funkcję zastępcy komendanta Kedywu Okręgu. W Powstaniu Warszawskim w Śródmieściu, dowódca oddziału osłonowego kwatery głównej komendy okręgu. Po kapitulacjji w niemieckiej niewoli. Przebywał m.in. w obozie w Lamsdorf i Oflagu VII A Murnau, skąd został 29 kwietnia 1945 uwolniony przez wojska amerykańskie. 29 czerwca 1945 zameldował się w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Wrócił do Polski w 1948 roku. Był inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa i Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł w Warszawie w 2004 roku.