Woźniak Jan

Porucznik, ps. Kwaśny, Rozbitek. Urodził się 13 września 1917 w Buszkówku koło Kutna. We wrześniu 1939 roku w batalionie marszowym 48. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie, na stanowisku dowódcy plutonu pionierów, a od 8 września w Ośrodku Zapasowym 11. Karpackiej Dywizji Piechoty w Stryju. 18 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech, w maju 1940 roku dostał się do Francji, później do Wielkiej Brytanii. Służył w 3. Brygadzie Kadrowej Strzelców i w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 13 stycznia 1942.

Skok 1/2 września 1942. Przydział do Okręgu Armii Krajowej Nowogródek jako oficer dywersji zastępca komendanta Inspektoratu Rejonowego Baranowicz. W styczniu 1943 roku objął stanowisko dowódcy Kedywu i zastępcy komendanta Inspektoratu Południowego tego okręgu. Organizował i szkolił patrole dywersyjne, prowadził działania dywersyjne na szlakach komunikacyjnych Inspektoratu, produkował materiały wybuchowe i miny. Od maja 1944 roku dowodził specjalną kompanią szturmową w 7. batalionie 77. Pułku Piechoty AK. Zmarł w Bydgoszczy w 1984 roku.