Rogowski Jan

Porucznik, ps. Czarka. Urodzony 21 listopada 1913 w Warszawie. W 1939 roku dowódca plutonu artylerii w 50. pułku piechoty, nastepnie w oddziale wydzielonym mjr. Fydakowskiego. Później internowany na Węgrzech. We Francji w 3. Dywizji Piechoty, a w Wielkiej Brytanii w 1. Brygadzie Strzelców. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 28 listopada 1941.

Skok 3/4 marca 1942. Przydział na II odcinek "Wachlarza", dowódca zgrupowania patroli. Aresztowany w Zwiahlu, skąd zbiegł, następnie 18 stycznia 1943 zastępca dowódcy akcji odbicia więzienia w Pińsku. Później w Kedywie Okręgu AK Kielce, kolejno: komendant bazy kieleckiej w warszawie, oficer ścisłego sztabu i równolegle dowódca I plutonu Zgrupowania nr 2 w Zgrupowaniach Partyzanckich AK "Ponury", ciężko ranny pod Łączną i ponownie komendant bazy w Warszawie. Aresztowany przez Gestapo 3 stycznia 1944 w Białobrzegach pod nazwiskiem Piotr Jaczyński podczas przewozu transportu zaopatrzenia zimowego dla zgrupowań. Rozstrzelany 16 lutego 1944 w Radomiu.