Porucznik, ps. Klon, Ostoja. Urodzony 15 października 1911 w Krakowie. W 1939 roku dowódca kompanii Straży Granicznej, później internowany na Węgrzech i Wojsko Polskie we Francji. W Wielkiej Brytanii w 4. Brygadzie Kadrowej Strzelców i 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 10 listopada 1941.
Skok 6/7 stycznia 1942. Przydział do "Wachlarza" jako zastępca dowódcy, następnie dowódca II odcinka. Od stycznia 1943 roku w Okręgu Armii Krajowej Wołyń, komendant Inspektoratu Rejonowego Równe. Jesienią objął szefostwo Oddziału III w sztabie Okręgu. Od lutego 1944 roku oficer operacyjny, a od maja szef sztabu 27. Dywizji Piechoty AK; ranny. Po przybyciu dywizji na Lubelszczyznę w lipcu wyjechał na leczenie do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim w Śródmieściu południowym początkowo zastępca dowódcy batalionu "Iwo", od września dowódca baonu "Ostoja". Po kapitulacji w niewoli niemieckiej. Od 1945 roku w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, gdzie ukończył kurs Wyższej Szkoły Wojennej. Pozostał na emigracji. Zmarł 12 września 1981 w Londynie.