1904-1942. Od 1931 roku członek NSDAP i SS, gdzie zrobił oszałamiającą karierę. Błyskawicznie stał się prawą ręką Heinricha Himmlera.
Heydrich fanatycznie nienawidził narodu żydowskiego. Początkowo popierał emigrację Żydów z terenów okupowanych przez nazistów, ale ostatecznie uznał, że "kwestia żydowska" wymaga "rozwiązania terytorialnego". W 1941 roku otrzymał od Himmlera polecenie opracowania "pełnego rozwiązania kwestii żydowskiej w niemieckiej strefie wpływów w Europie". To wyznaczyło granicę między żywiołowymi pogromami a systematycznym ludobójstwem.
"Ostateczne Rozwiązanie Kwestii Żydowskiej" dotyczyło około jedenastu milionów Żydów, którzy mieli być skierowani "do prac" na wschodzie. W rzeczywistości był to wyrok śmierci. Heydrich zorganizował specjalną naradę w celu skoordynowania działań wielu ministerstw i urzędów III Rzeszy. Spotkanie odbyło się 20 stycznia 1942 w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie.
Uczestnicy konferencji w Wannsee nie mieli podejmować żadnych decyzji. Ich rolą było omówienie tego, jak zrealizować rozkazy. Heydrich spotkał się z akceptacją swojej koncepcji.
Po tym, jak zmarł 4 czerwca 1942 od ran odniesionych w zamachu w Czechach, naziści w "hołdzie" dla niego, systematyczne mordowanie Żydów nazwali Operacją Reinhard.